— Մարդիկ նարգիզ են ասում, ես՝ ցանկություն։
Պերսեֆոնան հրապուրվում է ու հաղթվում։
Պրոզերպինան բուսականության դիցուհին է (գարունը), Պլուտոնի՝ ստորերկրյա թագավորության (Հադեսի) աստվածն է. կինն է։ Փախցրել է։
Պլուտոնը ամեն տարի Պրոզերպինային ետ է ղրկում (գարունը) մոր (երկրի) մոտ։
Մեծ Գոլը (տրնդեզի հետ)
ԱԴԱՄԱ ԾԱՂԻԿ
Сббрн. мат., XIII предисловие. ծանոթ<ություն>
Ск<азки> Афанасьева, //, էջ 100 .
Ամբողջ 8 ամիս մեռած Է օձ–արքայորդին, զարթնում Է միայն մարտի 9-ին։
Ծաղիկը լալիս Է, հենց տաք արտասուքի կաթիլները ընկնում են երեսին, նա զարթնում Է։
Ծաղիկը ամառն Է, ամառվան դիցուհին։
Օձը՝ կախարդված արքայորդին, կայծակը, որ 8 ամիս մեռած Է լինում, մտած Արարատի տակի բյուրեղ ապարանքները։
Կախարդ ձմեռը կախարդել Է նրան, քնեցրել։
Սիրող աղջկա առաջին համբույրի հետ ընկնում են կախարդանքի ուժերը։
Էմին, 4, 20 (Շահրիար)
Օձ Մանուկ և Արին-Արմանելին
Թագ<ուհին> օձ է ծնում։ Օձը կին է ուզում։ Քանի կին բերում են, գիշերն սպանում է։ Սկսում են աղքատների աղջկերքը տանել փողով։
Խորթ մերը մարդուն համոզում է՝ իրենց աղջիկն էլ տանեն փողով։ Մարդը համոզվում է։
Աղջիկը գնում է մոր գերեզմանի վրա լաց ըլում։
— Չո՛ռ, չո՛ռ, չես թողնում քնեմ,– խոսում է մերը գերեզմանից ու սովորեցնում ճարը։
Աղջիկը օձի կաշվից հանում է տղին, ու ապրում են բախտավոր։
Մի կնիկ զբոսանքի Ժամանակ սրան խաբում է, շորերը հանում, ինքը հագնում, նրան թողնում ծովափին։
Աղջիկը–գնում է մոր գերեզմանի վրա լալիս։
Այստեղից նման է «Եդեմա ծաղիկ» հեքիաթին։
Թագավորի աղջիկ է Ծաղիկը, սիրում է Արի–Արմանելիին։ Արի-Արմանելիին տարել են մահվան աշխարհքը (տեսնել նման հեքիաթները, քնած երիտասարդը)։ Гримм. Заколд<ованный> кор<олевич>. մեռած է, ապա թե[1] հափշտակում են Ծաղիկին։
- ↑ [նրանից հետո]
