Նա գնում է նրան բերելու (Իստար և Թամմուզ). բերելու պայմանը և ճանապարհը։
Сб. 33. 3. 27. «Райская роза», имеретинская сказка.
Ինչպես երևում է՝ «Ադամա ծաղիկը» հայերեն սխալ է. պիտի լինի՝ «Եդեմա ծաղիկ»։
Սկիզբը նման է Հայերենին և ռուսերենին — «Перышко фениста — ясна сокола» Афанасьев-ի։
Աղջկա ծնողներն ուզում են թագավորազնին (որ ցերեկը մեռած է, դագաղում պառկած, միայն գիշերն է կենդանանում) «Եդեմա ծաղկին» (աղջկանը) արած գիշերային այելությունների ժամանակ բռնեն, որ բժշկեն, բայց չի լինում։ Այն ժամանակ թագուհին[1] գնում է երկինք, խորհուրդ հարցնելու իր քրոջից, որ պսակված է արևի (Ապոլլոն) հետ։
Երկինք գնալը նկարագրած է նույն էպիզոդներով, ինչպես և իմերեթական
«О трех братьях и сестре дурочке»—Сб. 19, հայկական «Бюрапатик»—Сб. 13 և թուրքական «О богаче Азизе и его рабе Мирзе— Сб. 13:
Ու արևից թագուհին ստանում է որդուն բուժող միջոցը։ Հեքիաթը վերջանում է Եդեմա ծաղկի հարսանիքով։
Տեսնել և «Ղիամաթը», Сб. 18.
Сб. 13. 2. 93. «Цветок Адама» (պիտի լինի՝ .Эдема; (арм.) — տղի անունն է Ադամ։
Афан<асьев>, «Заклятой царевич», № 15, 3.2 և 4.301.
էմին, 2, 390, Բուլանըխ.
Օխեշ[2]
էմին, 4, 20 (Շահրիար)
Օձ Մանուկ և Արին-Արմանելին
- (խառը, երկրորդ կեսը)։
Сб. 26. «Легенда о спящей царевне (талышинск<ая>), «Алый цветок». ռուսերեն դասագրքերում։
Համով–հոտով, 278.
Օձեմանուկ, Արևմանուկ
(Սրա մեջ էլ, ինչպես իմերեթական «Райская роза»–ի մեջ, տղեն ուզել է արևին սպանի, նետ է ձգել, նրա համար է պատժված)։
Матер<иалы> для изучения арм<янских> наречий, вып. I. Нахич<евань>, Патканов, Արև-մանուկին հեքիաթը. 38.
Сб. 19.2. 159. «Мать и дочь» (арм.).
