տ 17 հրճվում արարչագործության սքանչելիքներով / հրճվում երկնային ստեղծագործության սքանչելիքներով
տ 19 ու / որ
տ 21 մի անգամ / ու ոգիներին ասում է. մի անգամ
տ 32 ցանկությունը / հետաքրքրությունը
տ 36 ո՞վ պետք է իմանա / [ոչ ոք էլ] ո՞վ պետք է ասի
էջ 417, տ 5 ու մի լույս զարկեց երեսին, տեսավ մի պայծառ / ու աղջիկն ::::ինչ տեսնի, մի կուրացուցիչ, պայծառ լույս — մի կրակ, պայծառ
տ 8 կրակն է / կրակն
տ 9 ոգիները / հոգիները
տ 12 ոսկի է դառնում / ոսկի է կտրում
տ 12 փակում է / ետ փակում է
տ 15 ոսկին էլ ինչքան լվանում է / ոչ էլ ոսկին է[լ] գնում, մատիցը
վեր գալիս, ինչքան որ լվանում է
տ 17 Մի քիչ ժամանակից հետո Լուսմերիկը վերադառնում է / Մի
քիչ ժամանակից վերադառնում է Լուսմերիկը
տ 22 — 13–րդ դուռը / Դու 13–րդ դուռը
տ 25 ինչպես է հուզված տրոփում / ինչպես է վրդովված զարկում
[բաբախում]
տ 26 Երկրորդ անգամ / Ու երկրորդ անգամ
տ 29 որ լուսի / որ անմահության, երկնային լուսի
տ 30 ոսկեզօծվել է / ոսկի է դարձել
տ 32 բաց չե՞ս արել / դու բաց չե՞ս արել
տ 34 Դու իմ պատվերը / Դե, որ էդպես է, դու իմ պատվերը
էջ 418, տ 8 մի ամայի, անբնակ տեղում / մի վայրի անապատում
տ 5 վազում է / գնաց
տ 6 ճամփեն / առաջը
տ 6 փչակ / փչակավոր
տ 8 ցերեկն՝ անձրևից ու քամուց պատսպարվում / ցերեկն էլ
անձրևից, քամուց պաշտպանվում
տ 12 արմատներն են լինում / արմատներն էին
տ 12 ծառի մոտերքում / ծառի չորս կողմը
տ 14 ընկուզով / էն ընկուզով
տ 16 խաշամի / տերևի
տ 17 ծվեն-ծվեն / ծվիկ-ծվիկ
տ 18 Իսկ արևը մի քիչ ծիծաղում էր / Իսկ արևը դուրս էր նայում
տ 25 էն հին ծառը / աղջկա ծառը
տ 32 ու / ու ասում է
տ 33 նստած / նստած (անապատում)
տ 34 Աղջիկը / Ոչ մի
Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/719
Այս էջը հաստատված է
