Դաստուր տայր խանըն, նըստեմք ձիանքն դէպ մեր
Եմիշ թարգմանած է՝ միրգ։ Եմիշ՝ և սեխ կնշանակի։
Շիշակ բառը թարգմանած է՝ շիշի խորոված։ Շիշակ կնշանակե ջահել։ Մեր ջանգյուլումների մեջ ասում է. «Իմ յարը քանց քեզ շիշակ»։ Բայց շիշակ ավելի շատ գործ է ածվում ոչխարի ու տավարի համար։ Եվ այդ մտքով էլ գործ է ածել Հովնաթանը իր գրքում։
Ասում է.
- «Զէնէք թազա գառն ու շիշակ» (էջ 92)։
- Տոլապը թարգմանած է անիվ, նենգ, դարան։
- Տոլապ կամ դոլաբ՝ կնշանակի պահարան։
Էջ 93 երգի մեջ ասում է.
«Տանտէրն խօսում չի, միտք արէք, թալանեցէք տօլապ տարեք»։ Տոլապ տարերն էլ պետք է լինի՝ դոլաբ, թարեք։
Ղալամքյարը թարգմանած է քանդակագործ։ Ղալամքյար կամ խալեմքյար կնշանակի փորագրիչ, դրանից էլ՝ տպածո չիթ․ (Հր․ Աճառյան, Թուրքերենե փոխառյալ բառեր հայերենի մեջ)։
Կուման թարգմանած է տարակույս։ Բայց գործ է ածվում և կարծիքի մտքով և հույսի։ Օրինակ՝ էջ 50 ասում է․ «Քեզնէ զատ էլ չունիմ կուման»։
Բողազ թարգմանած է պարանոց։ Բողազ կնշանակի և՛ կոկորդ, և՛ կիրճ։ Մուշկուլու թարգմանած է դժվար, դժնդակ։ Բայց կնշանակի և՛ մոլոր, հարբած։ Էջ 58 ասում է․
|
Հարբած, մոլորված, ցրված կլինի իմ վիճակը, իմ դրությունը։
Բադան (պատան) թարգ<մանված> է մարմին, մեզանում կոնքի և լանջ ու թիկունքի (бюст и таэ) իմաստն
