իհարկե չէի անիլ ուրիշ] բայց էս տեսակներին հենց իրենց փորած փոսը պետք է գցել, որ հասկանան, թե ինչ են արել։ Վճռեցեք, ով խորիմաստ կրիտիկոս, արդյոք «բառացի» չի գողացել Հայկունին իրենից 22 տարի առաջ հրատարակված Գ. Տեր-Աղեքսանդրյանի «Թիֆլիզեցոց մտ<ավոր> կյանքից» իր «Աշըղ այհլորը», ինչու, գիտե՞ք, որովհետև էս տեսակ «էական» նմանություններ կան.
«Թիֆլիզ. մտ. կյանքը»
էջ 412
Ծտի վուտի փուշը
Ըլում է, չի ըլում, մէ ծիտ
է ըլում...
|
|
Ս.Հայկունի
Աշըղ այհլոր
Կըլի-չըլի, մե այհլոր...
|
|
գնում է, գնում ու տափումը
տեսնում, վուր Օչխրապնիրը
աթարը բրթում
են կաթնումը ու մածնումն
ու ուտում ին։
|
|
կեթը կը տսնի օր կօ մէ
չոբան նստիր ի, պտըտուրը
փրթիր ի կաթի մեջա՝
ուտելի
|
|
Կամ թե չէ, կուզեք էդպես համեմատեմ [1903] դարձյալ Հայկունուց տարիներ առաջ լույս տեսած ինգիլոյական ռուսերեն հեքիաթի հետ (Воробей):
Ս. Հայկունի
Պառավը փյուշը կառնի,
թյունդիրը կը կպուցի, կը
վառի, յուր խացր կը թխի։
Այհլոր կէթը կճեճ կանի,
կիկեա, պառվուն կասի.
[— Պառավ, իմ փյուշը
տու, ես էթաս էմ]։
|
|
Инг., ск.
Старуха же не подождала
воробья и тою терновою
иглою растопила
печку и испекла хлеб.
Воробей же тем временем
вернулся и стал требовать
свою иглу.
[— Старуха, где моя игла?]
|
|
Կամ թե չէ՝
Կէթը-կէթը, կը տսնի որ,
կօ մէ շյուն մորթիր են
խարսնիս էն անելի, կա
|
|
Много ли, мало ли шел,
наконец пришел в один
дом и видит,—там свадьба
в разгаре, но вместо
|
|