Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ6.djvu/504

Այս էջը հաստատված է

մեծ նմանություն կա։ Ռուս Դրամբյանն էլ Պուշկինին մեղադրում, է, [որ] թե օգտվել է, վերցրել է ու պատմում է Հայկունու [հավաքած] այսինքն ռուսաց Հայկունու Կիրշա Դանիլովի հավաքած ժողովրդական նյութերից։ էսպես է ասում. ՝

«… Чего <доброго> ждать, когда наши оэты начинают пародировать Киршу Данилова (Ռուսաց Ժողվորդական նյութերի հավաքողն է)։

Եվ ճիշտ նույն դրամբյանական ձևով էլ նմանություններ է գտնում.

«… Для большой точности или чтобы лучше выразить всю прелесть старинного нашего песнопения, поэт и в выражениях уподобился Ерусланову рассказчику (այսինքն Կիրշա Դանիլովին) например:

…Шутите вы со мною:

Всех удавлю вас бородою!…

կամ թե չէ.

Я еду, еду, не свищу, А как наеду, не спущу…

Իհարկե, [վերջում] հետո հայտնվեց, որ Պուշկինը չի էլ օգտվել (դժբախտաբար) [էս աղբյուրից] Գանիլովի նյութերից, բայց էդ շատ հետո։ Դրա համար հարկավոր էր մի –Բելինսկի գար մեջտեղը և լույս տար կույրերի աչքերին։

Իսկ իր ժամանակին էդ ազգասեր Դրամբյանը (հետո [հայտնվեց] բացվեց, որ Качановоски֊ն է) և նմանները, академик և պրոֆեսոր, որ տեղ էին գտել «Вестник Евр <опы>» և «сын Отечеств»-<ում>, գրում էին ռուսաց գրականության [ռուսաց ստրկության) ոգով, շատ մտքեր ու շատ արյուն պղտորացին։

[Բանն էնտեղ հասավ, որ] Սառնարյուն կռիլովը էդ