ծանոթություններ—բացատրություններ, բայց քիչ են դրանք և մի քանիսն էլ բնագրի չափ մութը։
Օրինակ. համեմատելով իր մեռած հորը իր հորեղբոր հետ՝ Համլետն ասում է.
«Նա սորա մոտ այն էր,
Ինչ որ Հիպերիոնը մի Սատիրի մոտ» (էջ 26)։
Սատիր և Հիպերիոն անունները պ. Մասեհյանը բացատրել է այսպես.
«Սատիր ասելով ուզում է ակնարկել Պան աստծուն, և Հիպերիոն միևնույնն է, ինչ որ Ապոլլոն։ Պան և Ապոլլոն եղբայր էին»։
Համլետը Գիլդենշտերնին ասում է.
«Ես խենթ եմ, երբ որ քամին փչում է հյուսիս-հյուսիս-արևմուտք, երբ քամին հարավային է, ես կարող եմ բազեն արագիլից զանազանել» (էջ 81)։
Բացատրում է.
«Այդ մի սովորական առած էր հին անգլերենում» ‹նույն էջի տողատակում›։
Կամ Համլետը Հորացիոյին ասում է.
|
Պ. Մասեհյանը միայն Դամոնը բացատրել է այսպես.
«Համլետ Հորացիոյին այդ անունով է կանչում, ակնարկելով հանրածանոթ բարեկամությունը Դամոնի և Պյութասի մեջ» <նույն էջի տողատակում>։
Այս բացատրությունները կարդալուց հետո ընթերցողը կարող է հարցնել,—բայց ի՞նչ էին Պան և Ապոլլոն, ո՞վքեր էին Դամոն և Պյութաս, ի՞նչ տեսակ էր նրանց «հանրածանոթ
