Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ6.djvu/603

Այս էջը հաստատված է

1908

ՀԱՑՈՑ ԱԶԳԱՅԻՆ ԿԵՆՏՐՈՆԱԿԱՆ ԳՐԱԴԱՐԱՆ ԹԻՖԼԻՍՈՒՄ

(էջ 157)

Տպագրվել Է Վտ, 1908, 21 փետրվարի, № 41, ապա՝ ԹՔ, Էջ 121 — 122, այնուհետև՝ ԵԺ IV, 93—94։

Արտատպվում Է Վտ-ից։

¹Նախ կոչվել է՝ «Կովկասի Հայոց բարեգործական ընկերություն»։ Հիմնվել է 1881 թ., Թիֆլիսում, 1899 թ. վերակազմվել է և վերանվանվել «Թիֆլիսի Հայոց բարեգործական ընկերություն»։

²Հոդվածին «Մատենադարանի կարիքը կա» թղթակցությամբ արձագանքել Է Սմբատ Տեր-Ավետիքյանը (տե՛ս Վտ, 1908, 13 մարտի, № 57)։ Նույն պարբերականի .1908, 26 ապրիլի, № 87֊ից իմանում ենք նաև, որ ընտրվել Է մի մասնաժողով Լեոյի նախագահությամբ և Լ. Բաբայանի քարտուղարությամբ, գրադարանի հարցերով զբաղվելու համար:

ՀԱՅՈՑ ՆՈՐ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԻՍՆԱՄՅԱԿԸ

(Էջ 158)

Տպագրվել Է Վտ, 1908, 5 հունիսի, № 119, ապա՝ ԹՔ, Էջ 122—123, այնուհետև՝ ԵԺ IV, 94։

Արտատպվում Է Վտ–ից։

1909

Ո՝Չ ԳՐԱԿԱՆ ՈՉՆՉՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՔՆՆԱԴԱՏ

(էջ 160)

Ուղղված Է Ռ. Դրամբյանի «Գրական մեծությունները բանագող» հաոդվածի դեմ (տե՛ս Մշ, 1909, № 162), որտեղ հոդվածգիրը ժողովրդական նյութերից Թումանյանի օգտվելը համարում Է «ավերիչ ժանտախտ», «գրական շանտաժ» և այլն ու նոր սերնդին կոչ Է անում հրաժարվել բանաստեղծի այդ կարգի գեղարվեստական երկերից։

Տպագրվել Է Մշ, 1909, 5—6 օգոստոսի, 169—170, ապա՝ ԹՔ, էջ 124—132, այնուհետև՝ ԵԺ IV, 95-֊102։

Արտատպվում Է Մշ–ից։ .