Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ6.djvu/606

Այս էջը հաստատված է

Թումանյանը Գաբրիել Սունդոլկյանի աջակցությամբ, 1902 թ․ և 1903—1907 թթ. եղել է դրա նախագահը։

4Նկատի ունի էլբեի «Ինչպես օգնել հայոց թատրոնին» հոդվածը (Հր, 1910, 10 հունվարի, № 5), որտեղ նա խոսում է Թիֆլիսի հայկական թատրոնի փակման վտանգի մասին, դրա պատճառներից մեկը համարելով դերասանների անապահով վիճակը․ «ճիշտ է,— գրում է նա,— եղել են մի քանի աչքի ընկնող դերասաններ և դերասանուհիներ, որոնք ստացել են նախանձելի ռոճիկներ, սակայն այդ երևույթը կարճատև և անցողական է եղել։ Կարճ ժամանակ հետո Դրամ․ ընկերությունը ստիպված է եղել– բեմական այդ գործիչների չաղ ռոճիկները կրճատել, որովհետև չէ կարողացել դիմանալ այդպիսի մեծ ծախսերի»։

ՄԻ ԵՐԿՈւ ԽՈՐՀՈւՐԴ ՄԵՐ ԳԱՎԱՌԱԿԱՆ ՄԱՄՈւԼԻՆ

(էջ 181)

Տպագրվել Է Հր, 1910, 4 փետրվարի, № 26, ապա՝ ԹՔ, էջ 140—141,, այնուհետև՝ ԵԺ IV, Էջ 112—114

Արտատպվում Է Հր-ից ։

ՌՈւՍԱՀԱՅ ԳՐՈՂՆԵՐԻՆ

(Էջ 183)

Տպագրվել Է Հր, 1910, 17 փետրվարի, № 37, որտեղից և արտատպվում Է։

1«Հայ գրողներ» ժողովածուի առաջին հատորը լույս Է տեսել Թիֆլիսում, 1909 թ., վերահրատարակվել Է 1914 թ.։

ԲՈՂՈՔԻ ԴԵՄ

(Էջ 184)

Տպագրվել Է Հր, 1910, 6 ապրիլի, № 75, որտեղից և արտատպվում Է։

Հոդվածը, գրեթե ամբողջությամբ, թարգմանաբար մեջ է բերված

«Голос Кавказа» թերթի 1910 թ․ մայիսի 8-ի № 1095-ում։

1Այս միտինգը, որի մասին վկայություն կա նաև «Голос Кавказа» թերթում, տեղի է ունեցել 1910 թ. ապրիլի առաջին օրերին։