Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ6.djvu/619

Այս էջը հաստատված է

ՀԱՅ ՈԻՍՈԻՑՉԻ ՌՈՃԻԿԸ

(էջ 255)

Տպագրվել Է Հր, 1910, 28 հոկտեմբերի, № 239, այնուհետև՝ ԵԺ IV, 151—152։

Արտատպվում Է Հր-ից։

ՆՈՐԵՐԻ ՀԱՄԱՐ

(Էջ 256)

Տպագրվել Է Հր, 1910, 31 հոկտեմբերի, № 242, ապա՝ ԹՔ, էջ 172—174, այնուհետև՝ ԵԺ IV, 152—154։

Արտատպվում Է Հր-ից:

1Նկատի ունի պատանի բանաստեղծներ Համր. Մազմանյանի «Գարնան երգերից», «Երազ» և Ար. Տեր-Խաչատրյանի «Պանդուխտ», «Կարոտ» ոտանավորները՝ տպագրված թերթի նույն համարում։

ԴԱՏԱՊԱՐՏՈՒՄ ԵՆՔ

(Էջ 258)

Տպագրվել Է Հր, 1910, 4 նոյեմբերի, № 245, այնուհետև՝ ԵԺ VI, 183—184:

Արտատպվում Է Հր-ից:

<Լ. Ն. ՏՈԼՍՏՈՅԻ ՄԱՀՎԱՆ ԱՌԹԻՎ>

(Էջ 260)

Տպագրվել Է Հր, 1910, 9 նոյեմբերի, № 249, ապա՝ ԹՔ, Էջ 174—175, այնուհետև՝ ԵԺ IV, 154—155:

Արտատպվում Է Հր-ից:

1I. Ն. Տոլստոյը վախճանվել Է 1910 թ. նոյեմբերի 29-ին (հին տոմարով 7-ին)։

2Տոլստոյի անհաշտելի կոնֆլիկտը տիրող իրականության և ըմբռնումների, սեփական ընտանիքի անդամների հետ նրան, ի վերջո, ստիպեց մահից առաջ գաղտնի հեռանալ Յասնայա Պոլյանայից։ Թումանյանն այս փախուստը համեմատում Է հրեաների՝ Աստվածաշնչում նկարագրված փախուստի հետ Եգիպտոսից, այսինքն՝ դրա մեջ տեսնում Է ըմբոստ հոգու ազատագրական տենչն իրականացնելու փորձ։