էջմիածին, Թավրեզ, Աբասաբատ, Սարդարաբատ ռուսաց օրհնյալ ոտի հողին արժանացան, բայց դեռ Երևան իր անճար գլուխը դեմ էր տվել ու հետին շունչն ընկած և այլն, էշ 27087.
Հ<ասան> խանին զինաթափ է անում։ 61 Լենգ<թեմուրի> թուրը86։
Չի ասում ո՛ր ամսի [կամ որ տարու։] [1827 թ.] սեպտեմբերին է (1827):
120. осада крепости и т. Д. գլուխը. первая ночь. На высоте Муханнат тапа поставлены были две двух-пуд<овыс> мортиры.
Հոկտ<եմբերի> մեկին առնվեց։
(Кавк. сб.. XXVIII, էջ 145) 167—888
6397 զարկ (выстрел), 171, 1789. գունդը Երևան, սխալ է. Թավրիզն առնվեր Երևանից հետո։
[Письмо генерала Паскевича] Всеподан<нейший> рапорт ген<ерала> Паскевича, от 16 окт
«Նհախ <Հասան խանը> որքան բերնումը լեզու կար, ձեռին՝ հունար, բանացրեց, որ իր ազգին սիրտ տա, իրանց գլուխը ձեռ չգցեն։ 5 օրվանից հետո խալխը, որ տեսավ ճար չկա, իրան միջի մեծամեծներից մի քանի
