Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ8.djvu/250

Այս էջը հաստատված է

Գ. ԱԽՎԵՐԴՅԱՆ ԵՎ ՍԱՅԱԹ-ՆՈՎԱՑԻ ԿԵՆՍԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆԸ Անցյալ դարու հիսնական թվականների գործիչներից մինը — մի ազնիվ հոգի, մի լուսավոր միտք—ինչպես էր հավաքում աշուղական երգերը։

Սայաթ-Նովան. հայր, մայր.

Ջուլհակ Արութինը ծնված 200 տարի առաջ՝ 1712 — 1795.

Խաղի դավթարները—

Ախվերդյանի մոտինը. և 1823 թ. իր որդի Օհանի ձեռքով դրածը—Թեյմուրագի համար։

Մելիքսեթ, Օհան, Սառա, Մարիամ

Ակնոցներս վատ էին.

Ինքը.

Խաղ իս էլի, Սայաթ-նովա,
Դաղ իս էլի, Սայաթ-նովա,
Բաղ իս էլի, Սայաթ-նովա.
Գըլուխդ փիանդազ իս անում, կյանքդ փռում իս ուրիշների ոտի տակ,
Արի համով ղուլուղ արա, խալխի նոքար, Սայաթ-Նովա,
Ով Քիզ լիզի պարքիվե Խա, դու տու շաքար, Սայաթ-Նովա.


Խալխը և նա.

Ամեն մարթ չի կարա կարթա իմ գիրըն, Ամեն մարթ չի կարա խըմի իմ ջուրն, և այլն
և
Համփերութինըս հատիլ է, չիմ դիմանում խալխի գափին.
Դոստիրրս՝ դուշման ին դառի, —յադերումն բեզարիլ իմ, 136.
 Քըսանըն՝ մե ղուլ չին պահում, — աղերումեն բեզարիլ իմ.