արջից առաջ եկած (մեծ արջն է—Լիկաննի, արկադեցի թագավորի աղջկանից և Զևսից էիկաննին դարձրեց Զևսն արջ և տեղավորեց մեծ արջի մեջ) Գեզեոյի ասելով։ Ланг, Мифология, 166.
արկադիա — արջաստան, արջանոց։
А. Морэ, Цари и Боги Египта, 111. Օզիրիսը Եգիպտոսում նույնացած էր եզանը (Ապիսի պաշտամունքը)։
Աղոթքի մեջ ասում են — դու զոհական եզն ես — պատարագյալ։ Ինչպես Քրիստոս գառն աստծո — պատարադյալ․․․
Ланг. Мифология. (67. մեծ արջի մասին ծանոթություն <անընթ․տողեր>)։
արկ—<?> և արջ և ցողուն, փայլուն կնշանակի <1 անընթ.> և հունարենի ու լատին․ մեջ և այլն․ էջ 167։
Հայկ–արջ
<Առանձին հատվածների շարադրանք>
Ալթայական և միջին ասիական թաթար-մոնղոլների ցեղերի մեջ ամենատարածված կուռքը (Oegue) է ջայկ, խայիկ Ըիկ, Յըիկ։ Որ միշտ պաշտպանում է ամեն մեկի տան շեմքը՝ մուտքը։
ջ—Փոխվում է —
Հայկը—Բայ Ուլիաղան բարձրագույն արարիչ աստծու որդին է (նրա անունով սրբազան սար)։
Ջայկ կամ Հայկ ալթայցիների մեջ ունի հետևյալ նշանակությունները.
- Կուռք, նապաստակի մորթուց.
- Աստվածներին նվիրված կենդանի.
- Ձնի կամ հեղեղի տակից դուրս եկած երկիրը։
Հայկը երկրի ներկայացուցիչն էր, Բելը՝ երկնքի։
Ուրբանիայցիք սրբազան լեռներին անվանում են այըկ, որ նույն այըկ—(նրանում յ-ջ է) և ըիկ։
