Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ8.djvu/341

Այս էջը հաստատված է

Ֆիլիպ20 <1 անընթ.> Ֆիլիպի մասին լսելուց հետո ասում է— ուրեմն էս դժար է, ավելի լավ կլինի <1 անընթ.>

Օհան ապերը — քանի բերում են թղթերը թարգմանելու, ասում է — էդպես բան չի լինիլ — էս տերության դեմ լավ չեն հասկանում, ուրիշ բան կլինի դրած-թուրքերեն: Մի ուրիշ անգամ է գալի — հալա էս տես, կարելի է էս հասկանաս։

Կեղծիք ամբողջ ժամանակ, կեղծիք և այժմ։

Համազասպ21 չգիտե երգել, չգիտի, թե չի կարողանում երգել.

Բայց <1 անընթ.> սաստիկ ատում է ինձ։

իրենց զարմանալի հիշողությունը։

Բաբելոնի աշտարակի բանաստեղծների հարց

146. մարտի 17-ի ժ.2-ին վերջացավ պաշտպանությունը — Վերջինը խոսեց 8-ին։ Սկսվեց մեղադրյալների վերջին խոսքը22, Տեր Ավետիսի դիրքն և այլն։

< 2 անընթ.>

մեր ուսուցիչները: Մենք, ասում են, սա ռուսական կյանքի մի մասն է։ Հետո ուրիշ։ Соколов, թե սրանք ռուսական ինտելիգենտներ են։ Մյուսներր՝ թե սա հայ ժողովուրդն է։

Коропчевский, ասում է Վիեննայի ծրագիրր մի խումբ группа «истолюбцы» և մշակել։ Իսկ Андреевский չի հերքում, որ կազմը զոռով փող էր ժողովում։

Համազասպ. չեմ Էլ հավատում, թե ղաչաղներն Էդպես բան լինեն արած։

Աշոտ Աթանասյանը23, ինձ 1905 թ. նրան ասում Էր քաղաքական, այժմ իմ ճառովն Է պարծենում;

Պանիսլամիզմ. Զավարով– Պետերբուրգի հայերի կարծիքը, որ միայն Էդ են լսել:

Նախագահը հայտնեց, որ արյունը իր խղճի վրա չի առնում, կասկածելի դոկումենտներին և Լիժինի24 ասած ցուցմունքներին

  • Ճշմարտասերների խումբ։