Իսկ նրանց նեղ հոգին մտածում է. «Մեղք է ծանրացած ամեն մի մեծ գոյոթյան վրա»։
Մինչև անգամ երբ դու մեղմ ես նրանց հետ, դարձյալ նրանք զգում են, թե արհամարհում ես իրանց, և նրանք վերադարձնում են քո благодеяние բարեգործությունը՝ թունավորելու գաղտնի ցանկությամբ։
Քո հպարտությունը լուռ հակաճառում է նրանց ճաշակին։
<էջ> 61. Եթե դու ստրուկ ես, ապա չես կարող ընկեր լինել, իսկ եթե բռնակալ ես, չես կարող ընկեր ունենալ։
<էջ> 63 Գնահատել–կնշանակի ստեղծել.—լսո՞ւմ եք դուք, ստեղծողներ—созидающие?
Դ. ՕՎՍՅԱՆԻԿՈ-ԿՈԻԼԻԿՈՎՍԿՈՒ «ՊՈԵԶԻԱՅԻ ԱՌԱՋԱՑՄԱՆ
ՈՒ ԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ԼԵԶՎԱԲԱՆԱԿԱՆ ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆԸ»
ԱՇԽԱՏՈՒԹՅՈՒՆԻՑ
Вопросы теории и психологии творчества (т.1, Харьков, 1907, стр. 213, Лингвистическая теория происхождения и эволюции поэзии).
Լեզվի մեջ շատ բանաստեղծական (գեղարվեստական֊худож<ественный\ տարրեր<կան> — առաջինը՝ առհասարակ պատկերներ, և մասնավորապես նրանք, որ կոչվում են այլաբանություններ (тропы) այսինքն֊փոխաբերություն (метафора-պակեր, արտահայտություն — արևը ժպտաց և այլն) փոխանակություն метонимия—երկու աման կերավ փոխարեն կերակուրի։ [<Խնայեցեք>] ալիքների — փոխարեն ծերություն) համահասկացողություն ։
Синекдоха — ամբողջն ասում է մասի փոխ<արեն> կամ հակառակը—(40 գլուխ ոչխար —փոխ<արեն՝> հատի կամ այժմ տեր թոդիկներն են) և նրանց բազմազանությունը:
