<ՍԵՊԱԳԻՐ ՀԱՏվԱԾՆծՐ Եվ ՆՇՈԻՄՆԵՐ>
(էջ 86)
1 Տե ս «Տաղեր ու խաղեր», խմբագրեց ու կազմեց Աղեք. Մխիթարյանց, Աղեքսանդրապոլ, 1900։
2 Տե՛ս Գ. Շերենց, Վանա սաղ, Բ գիրք, էջ 59։
3 Տե՛ս «Քնար հայկական», խմբագրեց Մ. Մ. Միանսարյանց, Պ.,. 1868,
4 Տե՛ս Ռ. Պատկանյանի «Ընտիր երկասիրությունները», Պ., 1893, էջ 19։
5 Տե՛ս Ալիշանյան Դևոնղ. Նուագր, գիրք Գ, Վենետիկ, 1858, էջ 220։
6 Տե՛ս Ս. Շահազիզ, Լևոնի վիշտը և զանազան բանաստեղծություններ, Մ., 1865, էջ 237։
7 Տե՛ս Մ. Պէշիկթաշլյան, Տաղեր, Թ., 1903, էջ 55։
8 Բնագրում այսպես է.
Թող լայցեն աչք որ վեհ բարձանցն Հայրենեաց Չեղեն տալոյ ղողջոյնս անձկայրեաց։
(Տե՛ս Խորեն Նար-Պեյ, Քնար պանդխտին, Կ. Պոյիս, 1868, էջ 2):
ԵՐԵՎԱՆԻ ԿՌԻՎԸ ԵՎ Խ. ԱԲՈՎՅԱՆԻ
«ՎԵՐՔ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻՆ» ԻԲՐԵՎ ՊԱՏՄՈԻԹՅՈԻՆ
<Նախաբան>
(էջ 97 )
Ինքնագիրը պահպանվում է ԳԱԲ, Թֆ № 176։
Թումանյանի ուսումնասիրություններից ամենածավալունն է։ Սևագիր է, անթվակիր, անավարտ։ Երրորդ գլուխն ունի ենթավերնագիր՝ «Վերք Հայաստանիի» 50֊ամյակի առիթով նվեր Խաչատուր Աբովյանի հիշատակին». Ուրեմն, Թումանյանն այս ուսումնասիրությամբ սկսել է զբաղվել 1908 թ., երբ նշվում էր վեպի աոաջին տպագրության 50֊ ամյակը։
Նույն ժամանակ նա գրել ու տպագրել է՝ «Հայոց նոր գրականության
