12 Մի կամավոր~գրեթե ամեն տեղ հատվածը տպագրվում է առաջին անգամ։
Աբաղայի դաշտի~պահանջում նախադասությունը տպագրվում է աոաջին անգամ։
14 Վանից փախչելիս~ռումբեր ու պահրա նախադասությունը տպագրվում է առաջին անգամ։
15 Փախուստի ժամանակ~սպասել ու գնում Է հատվածը տպագրվում է առաջին անգամ։
16 Մի տեղ~զարկել հատվածը տպագրվում է առաջին անգամ։
17 Էնքան Է մեծ եղել~նույնիսկ Արամի հատվածը տպագրվում է առաջին անգամ։
18 Վիրավոր օֆիցերին ~ չեն իմացնում — մնում են (փունջ) հատվածը տպագրվում է առաջին անգամ։
19 Խոսքը գրականագետ, հասարակական գործիչ Արտաշես Աբեղյանի և էջմիածնի միաբան Բաբկեն Վարդադարյանի մասին է։
20 Համոն, հավանաբար բժիշկ, հասարակական գործիչ Օհանջանյանն է (1920թ. Հայաստանի Հանրապետության վարչապետ։
21 հավանաբար նկատի ունի հասարակական գործիչ Գրիգոր Վարդաբենյանին (հետագայում՝ ՀՕԿ-ի նախագահ )։
22 Խոսքը գրականագետ, լրագրող, հասարակական գործիչ Վարդգես Հարոնյանի մասին է. Դեպքի մանրամասները տե՛ս նրա «Հովհաննես Թումանյան. մարդը և բանաստեղծը» գրքում, Փարիզ, 1936, էջ 133—185:
23 Բագրատ վարդապետ Վարդադարյանն է, էջմիածնի ղիվանապետը, փախստականներին օգնող կենտրոնական կոմիտեի՝ էջմիածնի ներկայացուցիչը:
24 Խոսքը Արսեն Ղլտճյանի մասին է. Թումանյանի՝ Ներսիսյան դպրոդասընկերներից և մտերիմներից, հետագայում էջմիածնի միաբաններից։
25 Խոսբը վերաբերում է Լևոն Լիսիցյանին (Ստեփան Լիսիցյանի որդ հետագայում՝ հասարակական գործիչ, սպանվել է 1921 թ. փետրվանյան հեղաշրջման օրերին, Լյալյա Աճեմյանին (հետագայում՝ հասարակական գործի)) և Ալեքսանդր Բարխուդարյանին (տե՛ս Ն. Թումանյան, Հուշեր և դրույցներ, Ե., 1987, էջ 126)։
26 Նկատի ունի էջմիածին գաղթած Վանի քահանաներին։
27 Խոսքը նկարիչ Վրթանես Ախիկյանի մասին է։
28 Муравьев-10ռ. 40 կոպեկ հատվածը տպագրվում Է առաջին անգամ ։
29 Օրիորդ Գայանե Եգիբյանը Երևանում սովորող Էջմիածնեցի աղջիկ էր, որը ամառային արձակուրդներին Թումանյանի կոչով դարձավ գթության քույր և էջմիածնում գբաղվում էր հայ որբերի ու գաղթականների խնամքով։ Այս մասին ավելի հանգամանորեն տե՛ս Եգիրյանի քրոջ՝ Նվարդ Եգիբյան — Բաղդասարյանի հուշերը (ԹԺՀ, էջ 682)։
