բերում) զարմանալի է, տարօրինակ է, մեզ համար ամեն բան նոր է»։
Անցյալ դարի առաջիս քառորդին ռուսահայերն ունեին արդեն երեք ուսումնարան՝ Աղաբաբյան, Լազարյան և ներսիսյան։
58 թ. Հյուսիսափ <այլ> (այսուհետև և այլն) աշխ<արհաբաի> և գրաբ <արբ> կռիվր։
նրա գրողներբ. նալբ<ա՛նդյան>, Ս. Շահազիզ, Րաֆֆի։ Ալդ ժամանակ և Գամառ-Քաթիպա.
Աշխ<արհաբարի> հաղթ <անակը> բարբառների իշխանությունը.
արևմտյան և արևելյան բարբառներ
Հալածանքի և պանդխտության դրականությունը: Հին, Ժողովրդ<ական>.
Ափսոս քեղ, հայոց խ<եղճիկ> ժողովուրդ։
Կռունկ, ուստի կուգաս։
Կիկո՚ն ի Գասմ բաշա.«Տաղեր ու խաղեր». 116. Բայց չի կարող գալ։Վերադարձ չկա հայ պան՝դուխտին)։ ընդհակառակը—ամեն տարի իհենց որ գարունը գալիս է, ու ճամփեքը բացվում] տեսնում ես, ինչպես ժողովրրդի երգն է ասում.
|
Եվ պանդուխտներբ շարան-շարան ձգվեցին դեպի օտար երկիրն- եր։
Վերադարձ չկա. և ահա մնում է պանդխտության մեջ հուսակտուր ողբալ ընկերների հետ։
Թող, ախպեր, թող (180. «Քնար»)3
Մի ժողովուրդ միշտ հալածված իր բնիկ երկրում, պանդխտությա ճանապարհին ու պանդխտության մեջ։
87
