Երկու նամակդ էլ ստացա1. ուրախ եմ, որ առողջությամբ տեղ ես հասել և գործը հաջողություն է խոստանում։ Վերջին նամակիդ մի քանի խոսքը մի տենչալի մխիթարանք ազդեցին սրտիս և հոգուս. այդ խոսքերը քո դրության ավետաբեր էին, ես սպասում էի քեզանից և այժմ ուրախ եմ և հուսադրված։
«Նոր դարը» կստանաս։ Ղանագյոզը արձակված է «Նոր դարի» խմբագրատանից և դատապարտված ոչ մի լրագրի չմասնակցելու, չաշխատակցելու. այս բոլորը ցենզորի հետ տեղի ունեցած մի վեճի առթիվ2։
Նամակս այս մի քանի օրը դիտմամբ ուշացրի, որ Արծրունու հոբելյանից քեզ տեղեկություն գրեմ. այժմ չգիտեմ ինչ գրեմ, երբ արդեն կատարված է։ Իրավն ասած, անշուք էր և բռնի, ստոր միջոցներով սարքած բան, որ պատիվ չէր բերում հոբելյարին։ «Արձագանքն» ու «Նոր դարը» բավականին վնասեցին, իսկ «Մուրճն» ուղերձ ուղարկեց3, ես էլ ի պատիվ նրան տրված ներկայացմանը հուշարար էի. է՛հ, փա՜ռք Աստծո, հուշարար էլ դարձա. դերասան խո արդեն…4
Սերգոն (քրոջդ որդին) մի քանի անգամ եկավ, հետո՝ թե մի խումբ ընկերներ քննության համար ջոկ պատրաստվում ենք, ասացի որ դժվար ժամանակները գան. փոխելու հույս կա. տանըցիք այստեղ են։
Ճանապարհորդական տպավորություններդ5, որպես խոստացել ես, գրիր, սպասում եմ։ Բանաստեղծություններս պատրաստում եմ տպագրելու6. ասել մեր լուսահոգի Խչատուրը—խու ձու չեմ, որ կոտրվեմ…7
Մեր ազգային-եկեղեցական շաշիցը, չէ՛ ներողություն, լրբիցը՝ Եղիշեիցը, այսօր նամակ ստացա, գրում է թե գրքեր
14
