Այս երեկո մենք հասանք Թիֆլիս։ Հետս էին Մեսրոպ Վարդապետը և Մանանդյանը։
Արդեն Վարյան նշանված է։ Ուզում էր քեզ մոտ գալ, ուրիշները չհամաձայնեցին։ Կուզես եկ, բայց վաղը եկ, միասին կգնանք։
Թանկագին Մարիա Մարկովնա,
Ինչպե՞ս եք, ի՞նչ նոր ծրագիրներ եք մտածում արդյոք թատրոնա-գրա-բարեգործա… և այլն ական։ Քանի ժամանակ է մի նոր գործ չեք հնարում, թե՞ Ձեզ էլ ինձ նման, թողել է մուզան։
Կարդացի Լեոյի հոդվածը «Ոստիկի» մասին և Ձեր, չգիտեմ ընչի ասեմ, վեպիկի, պատկերի, մի խոսքով Ձեր գրածի1։ Առհասարակ բոլոր քնքույշներդ շատ բախտավոր պրծաք Լեոյի ճանկից2. մարդը գովում է կարգին և, մինչև անգամ, հրավիրում է միասին աշխատելու3։
Իհարկե, դուք կսխալվեք, եթե կարծեք Ձեզ «Մշակն» են հրավիրում միասին աշխատելու կամ ճիշտ որ այդ կարծիքին են. դրանով Լեոն իր կավալերության պարտքն է կատարում։
Հապա մի համարձակվեցեք միասին աշխատելու… Դուք հո այդ մարդկանց հետ միասին աշխատել եք…
