ներկայացան Թահիբէին խեղդելու։ Հերոսուհին առանց աա տ անէ ելու դահճից չուանը առաւ, հանգուստեց, գցեց վիզը և ծայրերը նրբանցքում սպասող դահիճներին տալով հրամայեց որ քաշեն..». … մինչև որ խեղդուած թաւալուեց…։
31. Մի ուրիշ խմբի Բաբիներին, մօտ 370 հոգու, դա տաւորները բաժանե ցին Թէհրանի ժողովրդին՝ էսնաֆի ամեն մի դասին, մսագործներին, դարբիններին, դերձակներին հիւսներինը, սափրիչներին, բաղնիսպաններին, որմնադիրներին, քանքաններին, բէղաղհերին, սեղանաւորներին, ոսկերիչներին, ածխավաճառներին, կազմարարներին, ներկարարներին, մոլւաներին, թալաբաններին, ֆարաշներին, ներքինիներին, մինչև անդամ պալատական աղախիններին, որպէսզի ամէն մի արհեստաւորի դասը խորհուրդ անեն իրենց մէջ, իրենց արհեստին յատուկ գործիքներով տանջանքներ խորհին, տանջեն, չարչարեն և սպանեն այդ ուրացողներին։ Ամբողջ մի շաբաթ Թէհրանի թաղերին տիրել էր վայնասունը, փողոցները ողողուել էր անմեղների արիւնով% ապականութեան հոտը ամբողջ ամսով շշմեցրել էր ամբոխին, դահիճները ուժասպառ էին եղել, իսկ Բաբիները նորանոր ոգևորութեամը շարունակում էին իրենց քարոզութիւնները, դահիճներին վըղերը պարզելով…։ Այն պարսիկները, որոնց համար մաբղա* սպանութիւնից մեծ ոճիր չկայ աշխարհում, որոնք մարզ ու մահսւան պատճառ դարձողին, դահիճներին և մաբղասպան՝ ներին, հպոոնկորդի» են կանչում, բթացել էին, զգացմունքները քարացել էին, չէին խնայում ոչ ծերին, ոչ մանուկին, ոչ արուին, ոչ էդին, ոչ էլ բալուլի ծծկերին, հաբաղս,տին թէ խորդին. հեղեղում էին. ար իւնը հոսեցնու ՚՝ շ աո; բո լան ի նման և հրճւում. .։ Իսկ թէ թնչպէս էին կեղեքում, կողոպ տում Բաբիներին, կամ որպէս Բաբի մաանուածներին, չի կարելի նկարաղրել.,.։
