նպատակով այնպէս էին կտրգագրել, որ բոլոր յաբաբերութիւնները կատարու ի Միրզա Եահեւսի՝ Էզէլի անունով, որբ գես շատ գեոահաս էր և չէր կարող կասկածանքի առիթ դառնալ։ Հաբը իւր թղթերն ոլ կտակն անդամ երկու տշա ՚ կերտների ձեռքով հասցրեց Հիւսէյն^լիին, որը ոչ միայն աւանգապահ էր Բաբիզմի Այդ. գանձին, այլ պիտի ղեկավա բէբ համայնքը։
34. Հիւսէյն-Ա/ին հաղղաղում մի քանի տարի ապրեց իւր այ ինների շրհանում. քարոզեց ք ,կառավպրեց և յարաբերութիւն հաստատեց ամբողհ Իրանում սփռուած համայնքի հետ, որոնք ոարոափները անցնելուց յետոյ, նորից կազմակերպութիւնները հաստատեցին և շարունակեցին իրենց քալաղութիւնները: Այստեղ 1854 թ. Հիւսէյն-^լին հաբի քեոիի տ ո ահարկութ եամբ գրեց իւր առածին երկը ժղան», որով բացատրում էր Բաբի վարդապետութեան չպարզւած կէտերը։ Բայց որովհետև նա շրհապատւած էր ահաւոր հետևողներով, որոնք նրան մի հոց չէին տաւիս քբհւււթեամբ զբաղւելու, , վարղապետութեան ոգին իւրացնելու և հիմնաւորելու, հիւ» սէյն-Ալին ծպտեալ հեռացաւ հաղգաղից,՛ անհետացտւ իւբա յինների համար, ղի մեց ղէպի հիւսիս, Կորդուաց երկրի II ու լէյմանիէ քաղաքի մօտերը մի լեռնային աւան քաշուեղ, Ա երգելու, ուր ամբողհ երկու տարի առանձնութեան մ էհ անցկացրեց օրերը։ Վերհապէս Աուլէյմանիէի բնիէլհեբը ծանօթա* նալով նրա գործերի, քաբոզութիւնների, վարքի, բարքի հետ, եկան Vերգելու շբհապատեցին և տարան Աուլէյմանիէ, որտեղ Սիւննի կղերը յափշտակււոմ էր նրա աստւածաբանա կան հմտութեան, ճարտար լեզուի, սքանչելի ոճով արսւա յայտութիւնների վրայ։ Այս Լուրը հաղզադ հասնելու ւգէս, բաբիները պատգամաւորներ ուղարկեցին և նրան վերադարձ՜
