հմտութեամբ պարծենալիս, ասաց, որ եթէ Քրիստոսը ներկա լինէր, պիտի հաստատէր, թէ ինքը աշխարհի երեսին սի մքԱից բարձր բնագէտն է, Եւրոպացի գիտնականներիդ տւելի մտսնտգէտ և տւելի խորաթափանց։ Այդ ժամանակ մանուկը նրան պատասխանելով ասաց.—«.Միթէ գու կարող ես աներկիւգ դիմեւ շահին, եթէ նրա տասը ֆարրաշները յան կար ծակի քեզ առաքնորդեն աշխարհի հրամանակալի ներկայութեան»։ Ապա յանգիմանևց հօրը, ոբ նա շյանգգնի պարծ են ալ ու խրոխտաի որ կարող է Յիսուսի նման Աստուծու պատգամա ւորին—հոգուն մօտենալ և կամ նրա մասին անվայել կարծիքներ յայտնել։ Հիլսէյն՝ Ալին մտնկուտ ծանրաբարո էր, միշտ խորասուզւած անսահման մտածութիւնների մ էԳ և անչափ սակաւախօս էր։ նա անչսսի համեստ էր, երկար ժամանակ Թէհրանի և բաղգաղի հասար ակութեան չէր պարղւում, իւր քտչւողութիւնները, իւր գրութիւնները, իւր ■ արտագրսլ թիւնները էզէչի միջոցով, կամ նրա անունով էր յայտարա րում։ Փոքր հասակում ղտստիտրտկւելով հմուտ ուսուցիչների հոկողութ համր, հրաշալի կերպով ուսումնասիրել էր պարսկական և արաբական լեզուները, սրանց զրականութիւնը, մանաւանգ իսլամի և նրա աղանգտւորների պատմութիւնը, վարդապետութիւհները և փիլիսոփայական տեսակէտները։ Բաբիները բէհայի աստւած այայտնութիւնը խոստովանել են, հիմնւելով նրա տաղանդաւոր գրական տրտտղրութիւնների, ւիւեմ մտքերի, հրաշալի գեղարւեստական ոճի ու արտայայ տութիւնների վրա՝, նրա գրած երեք հարիւր հատոր երկերի մէի էէ կարելի մի նախաղասութիւն գտնել, ոբ ոճի, գասա ւորութեան, կամ բառերի կազմովժեան և ձևերի մէջ նմա նութիւն ունենա Դյուրանում, Իսլամի գրտկանութեան, կամ կտակարանների մ էԳ • նտ նոյնպէս ուսոււՈւստիրել է յունա
\
