սԵրտնի՞ այն մարդու վիճա՚ւի);, որ պսակած տեղը նրա հոգին լուսաւորւում է ընւրտնրական սիրով՛. Երանի՜ այն մարդուն, որ ծառայում է ընդհանրութ ևուն շահերին։
«Ով որ իւր է կամ ուըիլի դա լակն երին գաստիարակէ. Աստուծո որդիներին կրթտծ կլինի։ Նրան հասնի իմ լոյ<ւր, իմ ճառագայթ ը, իմ ողորմաթիւնն ու օլրնութիւնը։
«Աշխարհի յաս աք աղի մութ ի լնը, դասաիարտկութիւնը, զարգացումը մարդկային կետնքի ապահովութեան և խաղա դութեան համար է, որն Աստուծո պատւիրանի ամենագլխա ւոր կէտն է։
<ւԿեանքի իսկական ճաշակը պարդ մշակւււթեան մէքն է։
«.Կգա ժամանակ, երբ ղահերը թափուր կէքնան, ոչ սք չի ցանկալ նրանը ա իրան ար.
(էէբադիրը կ հանք ի հայելին է, երանի այն խ մրա դրին, որ եղելութիւնները քննում է, փնաոում է և ճշմարաո։թիւնը նկարագրում»։
42, Այսպիսի յորդորնեբ, խրատներ և կտակներ անթիւ են Բէհա-Ր ւլլտհի գրուածքների մ1հ, ււրոնւլիւյ իննը հատորը 1890—2 թ. տպագրւած է Բոմբէումւ Արանի։) աւելի օրինակներ տալր կարիք չհամարև լով, մի քանի խօոքով էլ որոշենք Բէհայի սկզբունքը>
հետևելով քրիստոնէական վարդապետութեան հիմունքին, Բէհայի հետևողների համար գոյութիւն չունի ոչ ա ղ ղ, ոչ ւյեդ, ոչ տոհմ, ոչ լեդու, ոչ դասակարգ, ոչ սեռ և ոչ էլ ստրկութիւն. մարդիկ հտմահալասար են ծնւած և համահւ. ւասար էլ մեռնելու են։ նրա վարգապետութեան համաձայն ամրողք հողագունդը համայն մարդկութեանն է պատկանում, մարդիկ անիւտիր հալասար եղբայր են, համահաւասար մա ոանգււրգ այն րւ՚րւր բաբիքին, բերքին, ինչ որ շնողհւել է
