հին կարգերը և սահմանել նորերր՝. ^ ա սա անց կղալու բնածին պայծառատես, մազնիտիք֊հիպնոտիստ էլո Մի անղտմ Թաւրիզեցի, Մա բազե էյի ախաաւորներ որոշում են իրենց մտքում, թ՚է բէհային ներկայանալիս, և ի) է նա խօսքւ իրենց հետ թուրքեր էն, այն </ ա ման ա կ անպայման հաւատան, որ նա անյայտից է ներշնչւում ամէն պարագայում» Երեք հ՛պի երբ միասին մտնում են Բէհայի գաելիճը, նա սկսում է.— ((1°օշ գեալգգ, Սափա գեալգղ, ամա թուրքի դի (ի՝ ֆէհէննէմ ղի էի գի բ, Լի սան Արարի իսա..))
Ուխսւաւորները կարկամումե)ւ իրենց մտածած վարձի և կասկածների աո թ իլ
47. համաձայն Բաբի և Բէհայի վարդապետութ եանն, Բէ հայիները ղալանում 1ն, որ աիեղերքի տէրը Արարիչը և րո լոր գօրութիւնների անսահման հրամանակալը Օսաւած է, որ ամենակալ է, ամենագթւսծ և ումենագէտ• նա ոչ սկիղբ սւ հիյ Ո1 էւ նրա ստեղծած՝ տիեզերքը: Գոյու
թիւն ունեն հրեշտակները և դևեր, միայն մարդկային կեր-պարանքով և ապրող մարզերի շրջանում, որպէս կատարեալ մարղ, սաանց զգալու թէ իրանք դև են, կամ հրեշտակ՝. Երկիրը և նրա բուսական ու կենդանական թազաւորութիւնը առաջացել է հիւլէներնց զարգացել է աստիճանաբար ան-հուն դարերից ի վեր, աննկատելի գււյութիւններից հասել է մինչև մարդկային կատաբե լութիւնը։ Աստւած ստեղծել է ամէն ի ց առաջ—Բանը, որն ինքն է,—իւր խօսքն է, իւր էութիւնն է, Այդ բանը ուղարկել է—իւր խօսքը հասցրել է մարգկսլթեան մւորգարէների բերանով, որոնք կարգեր են սահմանել, օրէնրներ են դրեք համաձայն գերագոյն ներշնչման, Աստւած ային ոգու ներգործութ եան, որոնք խոստացել են մարդկային ազգին, թէ ի*ևքը՝ ®ստւածային հոգին էլ
