կալւածների յո>ւէշէււ՚» կ"ղների յայտնւեբոն։
14, Գրական օրէնքի րսււյսւկայութեան պատճառով, Իրանամ անհատի իրաւունքը ո չեչով չէ ապահովւած, թէ պե աութեան և թէ կղերի կողմից։ Մ անաւանղ այո երկու մարմնի իլւաբ դէմ քանած ներհակ ըեթսոյքի պաաճաո ով* ալելի մեծ՝ անորոշականութիւ է տիրում, են իւրաքանչիւրը իւր իրաւունքր—սււեքի լալ է ասեք իւր ոյժը դերիչխանաւքհելու համար, անխնու ումէհ սրրւսթիւն ոտնատակ է տալիս։ Աո՝ անւյ որևէ քննա թ եան, սա անւյ որևէ որոշման, մի պաշտօ ն ակտ լի ցմահաճոյբին3 մի ակնթ ուրթ ի նշանովդ կտրող է ղսհ գնալ ինչպէս մի վաճտոական կապիտալիստ, կալւած ատէր, ղրսւդէտ, նոյնպէս և ամէն միրարձր ա ս տ ի ճ ան պաշւոօնեա՝. Չսլա հինղ տարի աո աք հռչակաւոր Օաղրաղամի անմեղ աքոսրւիւր ղրսլատիչների նենգութեան մի վ*ոքրիկ նմոյշ է։ Այսււլիոի ղէպրեր սկղրներում աւեքի յաճախ և աւեքի խիոտ կերպով էր կաաարւում։ Թէև աքժմ նւաւլել է, բայը և այնպէս Ամիր—Թումաններին (I «յոօբյս՚Րե օկ՝քւււաոււ՚Ոյ) ֆալախկի կապԱլբև կապիտալիստներին ւլհղ աններում փ լռեցնելը, առ անւյ որևէ օրինական վճռի, հաղււսդէպ չէ։ Կառավար՛չական պաչ աօնակալները վախենամ են միայն իւլէմաներիր—միւշաէիղնե բիւյ, որոնք) հետ խիստ ղգոյշ և ակնածու թ համր են վարւում. Կղերը—միւչաէիղները չեն հպատակւու մ կառավարչապետներին■ Յաճախ կղերը բաւյարձակսւպէսրար ողում են, դբղը ռւոմ են մ սղովուրղին և խո ովաթիւններ բարձրացնելով գլորում են գսսառապետներին, նահանղտսլետներին և երբեմն նոյն իսկ կառավարչասլե աներին. և կառավարաթիւնը այնքան քաշւում է կղերիդ, որ ոաիպւած՛ է ղ ի հան և լու. Ոչ մի բարձրաստիճան պաշտօնակալ չի յանդգնիլ կ ղ ևը ի վճռի դէմ գործ պաշապանել և կղերիւյ հովանաւորւածներին հալածել։
