ռՏՐՊԱՏռհԱնԻ ռԳՄԻՆԻՍՏՐռՑնԱՆ 191
աէրը և ապա ղ անձեք զ քողի ծխերից։ Պարսից ադմինիստրատորները այս գերագոյն բա րրարսստկան օրէնքով միայն կարո՝ Դոոյել են թաթար խւ։Լմանին սանձահարելու և երկիրը խսւ ղաղութեամբ կառավարելու։ Եթէ որ և է կալանաւորւած ւ>ճրագործի գոյքը չի բա լականա ցնում տուգանքի, վնասի և տ ուժերի համագումարը, չարագործի ամենահեռաւոր տրիւնա կիցները գատապարտւում են լրտցնելու Այդ գումարը։ Ւսկ եթէ դրանց գոյքով դարձեալ չի լրանում պա հանիս։ ծ ղումա րրէ այն ժամանակ համայնքը պարաաւորւած է իր միջոցներով ծածկել բաց մնացած մասը։
6. Տուգանքի և վնասների քևւնակը որոշելու իրաւուն քր թէև վերապահւած է շիա կղերին,ը այ ւյ ճարպիկ պարսիկ ադմինիստրատորները միշտ նորանոր պատճառաբանութիւններով այդ գումարը տասնապատկելու և հարիւրասլատ կելու հնարաւորութիւն միշտ գտնում են, եթէ չարագործի արիւնակիցնեյլւը հնարաւորութիւն ուհին վճարելու ։ Ոճրագործին կալանաւորելուն պէս, նախ մաւացւում է իսկական գււր ծր, ս կսւււ մ են քննել, թէ չարագործ ը որքան կարոգութիւն ունի և ինչ չափով հնարաւոր է նրա հարազատներին կեդեքել ու կողոպտեր Երբ արզէն գալիս են որոշ եզրակացութեան, նոր սկսում են քննել իսկական գործը։ Փննութեան հհտեան քր րղխում է կորած գումարների քանակից և որքան կողոպ աելու հնարաւորութիւնն ընդարձակ է, այնքան էլ երկար ձըգ ձզւում է գործի որոշոււքն ու վճիռը։ Թաթար խուժտնր երբեք այնքան չի սարսսոիում մտրակից, ֆալախկից, որից, գըհ դակից ու թնդանօթից, որքան սոսկում է գրպանների թե թեանալուց և արիւնակիցներին թշուառութեան մատնելուց։
7. Ամէ)ւ մի զիւղում պատահած գալու թեան, սրտծու թեան, վէրքերի խնդիրները գիւղա կան համայնքը աշխատում է
