ւ
սլե տները։ Մ իու հհ ծ ա Ի շահի կարքիւյ ն շան ա կլա ծ ՐՈ1ՈՐ կառավարչապետները անպայման ասսահման են, որքան որ ոյ ժհրը պատէ։
12. Թաւրիզ հասնելու պէս Հիւսէին~%ուլիխանը% կառավարչապետը, իւը եղբօր մեծ որդուն յայտարարտրհց Ատր պտտակունի ներքին գործերի վերատեսուչ, իսկ սրա վաքը եղրօրը Ատրպատականի արզարագտտութեան տա հանի ընդհանուր նսւխտդահ։ Ամրոգհ երկիրը կաիսած էր նոյն ընտանիքի երեք անդամի կամայականութիւններից և սրանց կամքը օըէնք ու անդառնալի պատդամ էր ադդարն ակութեան համար, որոնցից դրեթէ ոչ ոք չէր կարող յանգգնիլ բարձր սոս
^ եան% (էահնշահին դիմել, քանի ոբ բոլորը հս մսղւած էին, ււբ իրենց բողոքը կարդալու համար* փող էին վճարելու, հրաման գրելու համար՝ փող էին պահանֆելու, իսկ հրամանը գււբ ծագրել տալու իրենք անկարող պիտի լինէին։ Նիզամի Սալ թանէի Թսորիզ հասնելուց դեռ մի ամիս էլ չանցած, նրա մեծ եդբօր որդին հանեց վր՛այից «լհթյշսւդեն», քաղաքացիական շորերը. հարալ զինւորական համազգեստ՝, ընդունելով ամբողջ Ա ուը սլա տակ ան ի ղ°բբերի ընդհանուր հրամանատարութիւնըւ Մի 30-2^2 տարեկան մարդ, մարէշալի համսւգգհո տով սկսեց կառավարել (ւԱրև—Առիւծի» Ատրպատականի բանակը, առանց զինւորականութեան <ւայբ ու բէնի» հետ ծանօթ լինելու, իսկ նրա առաֆ խոնարհւամ էին 60-70 ծե• բունի ղօբականներ, որոնք գուցէ իրենց կաշիները փթացըել էին կուի դաշտում, քամի ի, անձրևի և արհի տակ, ո ա մբերի . խլացնող որոտների և վաոօղի շշմեցնող ծովոի մէֆ։ Այս պէս զինւորական իշխանութիւնն էլ իւրա՚ցրին և Աբաղոտանից հհաները բերած իրենց սպասաւորներին, դրա գ էտն երին և գործ ակալներին յան ձնե ցին երկրի վարչութ քոնը*
