իսկ բանակով։
18. Այս պատճառով Ահարիվարաֆագազի հաքիմը (նա հանդապհար), համաձայն նոյն իսկ գահաժառանզի պարբերական հրամաններին, չըկարոդաւ հԱ որ ակտ լեյ Րահիմ՝ ի» ահին՝ Չէրէբի անների առաքնորդինւ սմբողֆ տարւս՚ն ընթացքում %արաֆաղաղի նահանդապետը մինչև անգամ իրեն համար բան չկարողացտւ կորզել այո յանդուզն առսղակապետից՝. Րահիմ խանը, որ մի Պարսկական <*է*Ոէք&1 է՛ նուորէթ ելլ-Սուլթան տիտղոսով, Պարսկական անսսնական սահմանապահ դնղ ի հրամանատար է Արտքսի ափին: Աա ոչ թէ սահմանն է սլահ պանում մաքսանենգերից, փաիւստ ականն երից, այլ երկու ոահմանու մ էլ ազատ աւազտկա թիւններ է կատարում և բըս՛ նաբարաթիւննե բով սգացնում ող9 %աբաֆադաղի աղգաբնա կութիւնը։ Այս աւազակապետը. յափշտակել է երեսուն-քա ռասուն գիւղ, ստրկացրել է ամբողջ նահանգի ազգաբնակութիւնը և կառավարութիւնը հնարաարութիւն չունի սրան զբո-ւդելու։ Օրա ձեռքից միշտ 30*40 գանգատաւորներ շրջապատած են իրենց նահանգապետին, (1տրպատականի կառավարչապետին, շահին, միւջթէհիդներին, բայց ով կարող է ղււպել աւազակապետինւ նիզամի Սալթանէն թէև չը. կարողացաւ զսպել, կալանաւորել Րահիմ-խանին և ոյոպ1|ել ինչպէս հարկն է, բայց այնպիսի միջոցների դիմեց, այնքան ձիտւոր֊ներ ուղարկեց նրա դէմ* այնքան զբգոեց շրջակա աւազակ ներին և ուղարկեց Րւսհիմ-իւանի յափշտակած կալէածների վրա, որ աւազակը անճարացած, Թսորիզի իւր Սաբրաֆի* հւսֆի-ֆարաֆի միջոցով մի մեծ գումար հասցրեց փիշիքաբին, շահեց նրա սիրտը և ազատւհց հալածանքներից։ Հաւատացնում են, որ Րահիմ խանը բանտից ազատւելսւ, Հիւսէին Վալի խանի ճիրաններում չը դողդողալու համար, Իոսբովի վ»էշ
