րակացաթյւան հւաձձվու., որսշումնեբ ու վդս.նկւ արձակելու, ուոտի կարող է և ոխարեր Այս հիման ^ա, ամ$ւ մի շիա իր խճճւած գործի արգաբ վՏիոր իմամից պիտի առա )աէք , սր խիղճը կպաղանար կասկած անոքներից փսգատեփ, ջան ի որ միայն զեոսզոյճ|ւ ճե» |աբարեաւ^նաճ «քեշ դտհւույ 4է անյայտբ նկաաօդ իմամը չէր կարող սխարեր
Եօթանասնամեա թագստի պսոոմսլթիւններից յուսա հա ա լա ծ, իմամի իրանց գործի վճիսր չսեյա ե
խղճահարութիւնից ազատլելու փափագողները, Իրանի խորքերից ա հաղթ է ընծաներով եկել հասկ էին Աուրրէ-Մէրրա և անպայման ցանկանամ էին տեսնել իրանց Իմամի գէ4$1\ և նրա շրթունքներից լսե| նրա ՛ձայնը և ցանկոէնււզի հրսհեսն ները» երբ այս պատ գամաւո բները յամառած, ադում հին բռնութ եամբ մանևլ իմամի թ ագսու արանի նաիրը գուրս ե կաւ յպյաեեց, թէ Իմամր նրանց թււնոհթիւնից. զազրացած, թ՛ողեց Սարրէ-Մէրրան, գնաց հարուլդա և յանձձւարարև ց յայտաբարել այս նրա գրած պատգամը իր հետևողներին*
<ւՆայևցկ> այն մահկանացուի գ.էմքին, որ գիանակսէն է, որը կարող է կըջևրը ղսպել, արգելածները չգոբծսպրևի որն Ալւա հի սուրը գրջոՎ պատւիրածներին հպատակւում է, աշխարհային ճռխութիւններից և վայե լչութիւններից խոյ» է տալիս, ոբովհետև նա իմ հոգուս բնակարանն՝ է<ւհաննիշին»։
Այս պատգամը գրած էր կանանչ գոյնով, երկաթահալքի լուծվածքով։
Այս աներևոյթանպը կոչւում է <ս|եյստթեքփ «ուքոսւ» (մեծ սքԱերհոյ թացում), որը շարունակվում է մ^շե 9բս։ Համաձայն ուղղափառ շիաների իսնա աշսգի (տասներկու իմա* մամ ճսձ*աչողնևրի) վարդապետ ութեան՝ այո Մէհթթ/ նա է, որի մասի ակնարկ* ած է ՛հա բան ում, թէ պիտի աշխարհ
