գ ռ տ ռ և ոը ո ի թ ի ի ն
257
հում թոյլի* ակարի իրաւունքը այնքան չի ան ար գլած ու փչացած, որքան Պարսկաստանում, այս պատճառով ամէն մի պարսիկ գլուխը պահպանելու, իրաւունքից չղրկւելու համար պարտաարւած է մտնեք որեէ զօրեղի հովանու տակ։ Ընդ հանրապէս մեծամեծները և նշանաւոր վէղիբները մանում են մեծ միլկթէհիդների հովանու տակ, իրանց հովանու տակ » առնելով շրկապատող փոքրագոյններին։ Մ ի թակ վաճառական*ները մտնելով կալւած ատէրների և սեղանաւորների հովանու տակ, իրենց հովանու տակ առնում են աւելի թոյլերին։ Երթ մէկը անկարող է անձամր գանձելու իւր պահանկը, նա ղի• մում է իւր հովանաւորին, սրի գործակատարները համարձակ ստիպում են պարտապանին վճարելու և ղումարը հասցնում են իրենց պատրոնի հովանաւորեալին։ Հովանաւորութիւնը կտտուրւոէմ է կամ փոխադարձ վաճառական ական շահհրից - ստիպւած՝ և կամ որոշ վարձատրութհամր։ Զօրեղ հովանա ւորողնեբր, երբ պատահում են ուժեղ հովանաւորւածի, ըսկսւում է կատաղի մրցում։ Այստեղ գործակատաբները իրար տխոյեան են կանղնում և վայ ընկնողին, նա գլսբւում է չարաչար ք նրան հալածում են բոլորը։ Երբեմն երկու միւկթ էհիդնեբ, երկու կալւածատէրնեբ և կամ երկու յայտնի սեղա նաւորնեբ մրցման են ղնում իրենց ուժհրր, իրար ղքուխ ցոյց տալու համար, որպէսղի հհտեորդները շատացնեն—մուշտարի սոելաւյհեն և այսպիսի մրցումը ամիսներ է տևում։ Ապա-սաւորներն ու գործակատարները իրար են կարդում, խհդան դամութիւեներ է պատահում և չեն ղիկում մինչև կառավա րութեան միկամտութիւնբ. Ամէն մարդ իւր հովանաւորին է ղովում։ Ամէնքն էլ իրենց առաջնորդին են արդարացնում, բո քորն էլ ձգտում ենք որ յաղթանակը% թէև անիրաւ, իրենց ղլքսաւորն ստանա: Ցաղթանակողի վաճառատան յաճախորդ
