թեան առնելու։ Պարսկաստանում ժամանց (^ՕՕոււււ^էէՏՅյւ .1Ո8»0ՇՈ>) չկա։
19. Պարսկահպատակների օտարականների վրա ունեցած պահան^հեբը շատ չսլա են վճաում և գործադրւում։ Կօնոուլները և ոչ իսկ մի շարաթ ժամանակ կտան իրենց հպատակներին պարտաւորութիւնները վճարելու, այնինչ օտարականների վճռէած՜ պահանթների գանձումը տ աս-—քսան տարիներ են տևում և յուսահատութիւն պատճառելով մոսացութեան են տրւում։ Քարգուդարները իրենց այս տգեղ վարմունքի համար պարծենում են իւրայինների շրջանում իրենց դիպլոմատիկական նենղամտութիւնով և պոլիտիկա կան խորամանկ ընդունակութիւնները ջատագովելով։ Օտարականի գոյքը յափշտակելը, սլահանկքը փչացնելը, կօնսուլներին խաբելով գործերը ձգձգելը մի վերին աստիճանիւլոչսււ|ութ|ււ(ւ է քարդուզարի համար, ինչպէս սարի ղլխի աւազակը կարող սալ մ է ճանապարհորդին։ Պէտք է խոստովանել, որ ընդհանրապէս այս խորամանկ ու ներքնագործ քարդուղարները ծայրահեղ անկիրթ, տգէտ ու ապիկար են։ Եթէ կօնսուլնևրից մէ կը ցանկա որևէ քարդուղարի վրա ճնշում գործ դնել և կամ անկեղծ ցանկութիւն ունենա խճողւած գործ երբ վճռել տալ և պահանջները ղան ձեր նա կարող է նպատակին հասնել և չարաչար պատմել տալ քարդուղարներին։ Այսպիսի մի ինք նաբաւական քարդուղար, որ իւրայինների շրջանում պարծենում էր, թէ կօնոուլին ստրկացրել և իւր դալուկների սսսիրիչի պաշտօնին է (գաԱաքի) արժանացրել (որովհետև կօնսալը երբեմն երբեմն խաղում էր քարդուղարի երեխաների մազերը), երբ թէլէփօնի ձայնն էր լսում, թէ կօնսուլն ուղում է նրան այցելել, ամբողջ ութ տաս ժամ հոգեկան խ ա -ղաղա թիւնը կորցրած մտածում էր, թէ արդեօք էլի ի՜նչ
