րիաթի վճռին, միւկթէհիդներից օրի՛նական որոշումն են ըս տանում, բայց այս որոչումր այնքան էլ պարտաւորեցուցիչ չէ, քանի որ նահանդապե տների կամքից է կախւած իրենց ցանկացած՝ գռյնը տալ ոճրին։ Երբեմն պոէւնկութեան։ դո դու թեան, աւազակո։թեան համար մի դատարկապորտի մորթել։ սպանել են տայիս, երբեմն էլ արիւնարրու հրէշներին իրենց կատարած՝ մի քանի արիւնահեղութիւնների համար երեք-չորս տարւան բանտուրկութեամբ ապաշխարեցնում և բաց են թողնումք 1նքէնից շատ մահւան դատապարտում են այն աւադակներինք կամ էլ—աղաներին (համայնական առապարդ) որոնք ապստամբում են, իշխանութեան դէմ զէնք են բարձրացնում։ Ոյժ, հովանաւոր, մանաւանդ վաղ ունեցող ոճրագործը ամէն տեսակ պատժից, պատասխանաաւո։ թիւնից կարող է աղւււաւել,րաւականացնելով դատաւորի րնչաքադ ցութիւնը։
31. Ամէնից կնճռոտ գործերը Պարսկաստանում կարա ծական վէճերն են, որոն.ց դանկատները երբեմն մի քանի տտսնեակ։ նոյն իսկ դար է տեում։ Թէև ըստ լէրիաթի շիան իբաւունք չունի յափշտակած կալւածքի եկամուտը ուտելու, իւրացնելու, որեէ խաբէութեամբ, բռնի և կեղծումներով խլւած կայքի տիրոջ աղօթքն անընդունելի է, ծոմը ապօրի նիք կինը թուլնւած, ծնւած ղասսկները պոռնկորդի, ինքն էլ իսլամի համայնքից արաաքսւած է համարւում, ղրկւելու է ինչպէս այս, նոյնպէս յաւիտենականութեան մէկ միւսլիմանների համար պատրասաւած երանութիւններից. բայց ամբողջ Աուրպատականում չի կարելի գտնել որեէ կայք քաղաքներում թէ գիւղերում, որի տէրը այդ ձեռք բերած լինի արդար ճանւսպարհով կամ տիրոջ յօժար կամքով, բոլորն էլ յավդտակութիւններ են իրարից իւչւած•. Անցեալ գաբերում մեծ կարա-
