37. Այս պար ադաներից ստիպւած, Պասկեիչր դւսշնա դրութեան մէկ Թուրքմէնչայում 1829 թ. փեարւարին, վա-ճառական ական դաշնագրի 2 յօդւածում որոշեցին, որ երբ ււրեէ պարսկահպատակ իւր կալւածքը ծախէ կամ դրաւ դնէ ոուսահպատակի մօտ, պարսկական ղիւանատունր պիտի քննէ թէ տրդեօք կալւածքը ծախւած կամ գրաւական չէ արիշի մօտ և տպա հաոտատէ* Իսկ կառավարչական այս հաս տատութեան գոյութեան դէպքում մոլւաների վաւերացբած, միւկթէհիդների ոիւլա կարդացած թդթերբ կորցնում են իր Անց ոյժր։ Այս դաշնագրից օգտէում են բոլոր Եւրոպական ազդերր։ 1
38. Պարսկաստանումրազմաթիւ շիա ագանդաւորներ կան, որոնք իրար գէմ ատելութեամբ են համակւած։ Այո սպտնդաւորները որքան որ հալած լա մ են, այնքան էլ տարածւում են* Բոլորն էլ շիա են հրապարակով,բայց նախատում են իրար ընթացքը՛՝ Տիրող կրօնը,—միւթէշէրիները հալածում են ոչ միայն բաբիներին, հտկի-Քէրիմ խանիներին, (Լէյխին երին, այլ անվերկ նախատւած Ալիուլւահիները, Իս մայիլիղները, Սօֆիները, Գւու ուղին երը, Գօրանները և ուրիշները. Բոլոր աղանդաւորների ներկայացուցիչ միւկթէհիդները նստում են քաղաքներում և վարում են իրենց հետևողների գործերը։ Ամէն մի աղանդաւոր իր ղատասնական գործը իր աղանդապետին է բերում քննելու ու վճռելու։ Տարբեր ադան դաւ որնեբր, ղան կու տա լոր թէ պատասխանատու, աշխատում են գործը իրենց աղանդապետին հասցնելու, որպէսզի նրա հովանաւորութիւնը վայելեն, գործ երբ շահ ես ։ Գատավարսւթեան ընթացքում միւկթէհիդները միշտ օգնում են իրենց անձնւէր հետևալներին։ ,,Ր1,Ր ծագում է աէելի կատաղի վէճ և օխտկա լաթիւն։ Այս դէպքին ընկ ճւած բ դիմում է միւթէ
