այնքան բազմացան բաբի հետևողները, որ կ ա ս ա վ ար չ ա պ և սղւ անճարացած կալանա։ որն ց Սէիդ՞Շլի-Մէհմէդին, սաստիկ գանակոծեց, բայց զուր, սրանով աւհւի բորբոքեցնորաղանդ ներին։ Բաբ ի ղմի յաիրղութեան և շուաափոյթ տարածման զւխաւոր պատճառն այն էր, որ ՍէիդԱլիէՄէհմէդր իւր բո* չոր քարոզութիւնները հիմնում էր դուրանի որոշ այաթննրի վրա, Աստուածաշնչից հատածներ էր բերում և իւր ճարտար լեզուով ղիւթում էր լսողներին։ Մանաւանղ նա իւր գրւածներով աւելի գրւսւում էր գիտնականներին, որոնք զարմանում էին* թէ ինչպհս Այդ թերսւոր այդպիսի սքանչելի ոճով արարերէն էր դրում։ Բաբի քարոզած Շյլահն էլ Մովսէսի, Մահմէդի ղւսւանած Ե հովան էր։ Նա ասում էր, որ մարգարէների, առաքե ալների գործերի լբացման, օրէնքները կարգտւորելու, պատսւիրանները հաստատելու համար Ա սալած ութիւնը յայտնւե լա է աշխարհին, որպէսզի ամբողհ մարղկութիւնը միացնէ, յւդբայրացնէ, խադաղութեան թ աղտ -ւււրութիւնը երկրի վրա ատրածէ։ Հուրանի Վիզա» այաթի համաձայն իսլամն սպաառմ է մի այդպիսի յայտնութեան, սրի մասին ահւսւոր գրականութիւն և անվերջ վէճհր են ունեցել սիւննիները շիաների հետ, որոնք իրարից բոլորովին տարբեր դալանանք ունի)է այդ գա լողի մասին։
7. Բաբը աներկիւղ սկսեց քարոզել, թէ—նա, որին դի տութեան, ունյայտխ գերբնական գագտնիքների սւգքփւրն ու ակն եք ճամարում, նա, որին Մէհթի (Մահղի՝) անուան տակ սպասում էք, որլլ իբր թէ գալու է հաբուլգտից* այդ ԵՍ եմ։ Հաբուլգա քադաք կամ երկիր չկա, Այդ. առասպելական անունը երեակայութեան ծնունդ է, որով Քէաղիմէն կամ Սուր-րէ-Մէրա (Բաղդադի մօտ) նստող չորս նայի բները (իմամի փոխանորդները—Մէհթիի օգնականները) խաբեցին ժողովըր
