գործ աասնևիննը թիւը կազմեց, ս$արին բաժանեց տասնևին նը ամսի, ամիսը տասնէւիննը օբուան։ Այս տասն և իննը ան ձերը համարուեցան նոր կրօնի սիւները և Բաբիական • շատ թլեր տասն և իննի վեբածուեցան։ Հարկը \9րդը աժին է հաւաքւելու, տուրքերը \9րդ մասն է գան ձևելու, ժառան գութեան տասնևիններորդը պիտի տրուի հասարակական գանձարանին, քաղաքական, արդարութեան ժողովի անդամները 19 ից է բաղկանալու, ևայլհ, և այլն՛.
ԴւՍ°յԿէ Մօլւա Հիւսէյն Միլհթէհէդը, երբ հէբբէլայից բաժանւեց իր ընկերակիցներից, իրենց հանդուցեալ վաբժա պետին՝ Սէիդ Քեադիմին մի աբժանաւոր յահոբդ ■ գտնելու յոյսով, նա որոշեց ուղղակի հիրազ դալ և իհնել իւր մտերիմ Սէիդ-1 կի-Մէհմէդի տունը, տասը-քսան օր հանգստանալ> կազ ղուբւել։ Սէիդ-Ալի Մէհմէդը մեծ յարդանքով ընդունեց բարեկամին և շւսա սիրալիր անցկացրին։ Գիշերը երկար խօսակ ցութիւնից յետո, տան տէր երիտասարդը հարցրեց 1*իւբ*յէցիից, թէ—<էԱրդնօք շէխիների պարագլխին վայել արժանսւ ւորութիւնները ինքը չէ՞ իւբացրած, ինքը արժանի , չհ այդ կոչման»։ Բիշրօյէցին ժպտալով ասաց,—«Երրէք։ Ուղիդ է վարքով, բարքով, խելքով դուք շատ արժտնաւորութիւն ու նիք, բայց Սէիդ-Քեազիմին յաջորդելու համար աներաժեշա է բարձր դիտութիւն ունենալ, անասհման մտ/սւոր հայեացք, հռետորական ձիրք, բնատուր տաղանդ, որոնցից բարեկամս, դուք զուր էք էք»հ Այս խօսքհբից չյուստհատուեց Սէիդ֊Ալի Մէհմէդը, բայց երիտասարդի յան ղուղն երևա կ այութի լնր փոթ՛որիկ Բաբճրացրհց հիւր°յէցիի գան կում« Մտքի ալէկոծման առահն առնելու նպատակով, հիւրը սենեակի թախճաից մի զիրհ վերցրհւք կարդալու, որի ճակատին դրուած էր «Բէդսւրա—Սուրիէի՛ «.մեկնութիւնը» Վդուրանի ր. զքխի)* որը լարեց
