Մատենադարան
Գրեթե ամբողջությամբ բարբարոսական քմահաճույքի զոհ եղած է հազվագյուտ և թանկագին հատորներով ճոխացած մատենադարանս, որուն կազմության համար նույնպես 16 տարի շարունակ ոչ մի զոհողություն չեմ խնայած։ Պատմական գեղարվեստի և ճարտարապետության վերաբերյալ եվրոպական գիտնականներու հին և նոր ուսումնասիրություններեն ոչ մեկը պակաս չէին մատենադարանիս մեջ, մասնավորապես մեծ տեղ բռնած էին ֆրանսիական հրատարակությունները։
Կարևոր փաստաթղթեր, գիտական թղթակցություններ, տպագրված ու արտագրված հատվածներ
- Պատմական գեղարվեստի և ճարտարապետության վերաբերյալ հանդեսներե և օրաթերթերե կտրված հատվածներ և ընդօրինակություններ։
- Գիտական և պատմական նյութերու վրա կարևոր թղթակցություններ Վանեն, Մուշեն, Ատանայեն, Թոքատեն, Սեբաստիայեն և Շապին-Գարահիսարեն՝ այն տեղերը գտնված հին հիշատակարաններու նկատմամբ։
- Ս. Պետերբուրգ Գիտությանց ճեմարանին և Կայս<երական> հնագիտական մասնաժողովին ղրկածս ամեն տարվա տեղեկագրերուս պատճենները։
- Ճարտարապետական վկայականիս Կ. Պոլսո Գեղարվեստից ճեմարանեն ստացված։
- Ճարտարապետական վկայականիս վերահաստատությունը Սոֆիայի մեջ, որով ինձ իրավունք տրված էր համայն Պուլկարիո մեջ ազատ գործելու։
- Պուլկարիո Վառնա քաղաքի քաղաքապետության կողմանե տրված պատվավոր գործունեությանս նկատմամբ պատվո վկայականս։
- Անհատական վկայականներ առանձին-առանձին շենքերու տերերու կողմանե, որոնց համար աշխատել եմ կամ շինություններ ղեկավարել։
- Ս․ Պետերբուրգի Գիտությանց և Գեղարվեստից ճեմարաններու միացյալ վկայականներ[1], որ տրվեցան 1908 թվականին, երբ մինչև այն աշխատած գործեր, ղրկած էի գիտական գնահատության համար։ Այս վկայականներս, մասնակի կամ ամբողջովին հրատարակված կան Թիֆլիսի հայերեն և ռուսերեն լրագրաց[2] և Կ․ Պոլսո «Բյուզանդիոնի»[3] մեջ։ Նմանօրինակ վկայություններ կային նաև Վիեննայի համալսարանի կից ինստիտուտի[4] կողմանե, որոնց մեկ մասը նույնպես հրատարակված է տեղական լրագիրներու մեջ։
Երբ ի նկատի առնվի այս ահագին կորուստներուս գիտական և պատմական արժեքը, բնականաբար նյութական ոչ մի արժեք չի կարող փոխարինել անոնց։ Ոչ միայն հայ ժողովրդի ամեն մի դասակարգին, այլև եվրոպական մի քանի բարձրագույն գիտական հաստատություններու հայտնի է նահատակության հասնող անձնազոհություններս և գերմարդկային ջանքերս, սկսած գործս մինչև այս աստիճանի հասցնելս՝ որպիսին հավաքական աշխատակցությամբ մեծամեծ ծախքերով նույնքան ժամանակի մեջ գիտական հիմնարկություններն ալ այնչափ կարող