Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/115

Ցոյց ինձ զայն կայան՝ ուր աժխոյժ եռանդ ջերմ բանաստեղծին
Առցէ զիւր փափագ և զայն հոգի նա որով շնչի,
Զեօք զմայլիմք, ձեօք մեծանամք, հրեշտակ լուսածին
Պսակ երկնաձիր ի գլուխս արանդ ընդ եթերովք երկրի։

Սուլէ մի թռուցեալ, ի քոր խորհրդոց յիմ մթին ներքին
Լոյս ծաւալեսցէ ինձ անպարագիր ի ստոլերս թագստեան,
Քեզ հոգիս սենեակ, ես անդ պահեցիր զայն գանձ թանկագին
40 Որոյ նմանիս ո՛չ տայ ինձ աշխարհ բարիս, ինչ փոխան։