Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/218

Այս էջը սրբագրված է

Ամենեցուն աչք հետաքննին
30 Յայս տեսարան մխեալ անկուշտ,
Ոմն գողանայր զիւր փարելին,
Ոմն ընծայէր ի տես զիւր շուք։

Ի շող պայծառ միջօրէին,
Ի նսեմ ստուեր երեկոյին,
Բիւրակերպեան այս պատկեր անդ
Փոփոխ առ փոխ շարժի մեղմին։

Աստ ի հավիտս հայր ընտանեաց,
Անդ յարաևանս խումբ խաղարկուաց
Ոմն բազմեալ՝ խրախճանայ,
40 Ոմն արշաւէ, երգէ, ցնծալ։

Աստ պատանին սիրաբորբոք,
Յիւրըն յապշի կոյս սրբասուն.
Անդ օրիօրգն, կամ հարսն ամոք,
Ի փեսայն իւր զմայլի՝ սիրուն։

Ձայն քնարաց,[1] փողոյ, նուագի.
Ի դաշտս, ի ձորս գեղգեղելով,
Զանցաւորաց սիրտ, լսելի
Պարարէ քաղցր առ անոյշ հով։

Երջանիկ նա, որոյ աղերս
50 էառ զկատար, չցաւ փափագ,
Բայց քանեաց իղձ մնաց անտես,
Ի լռին սիրտն անքակ և փակ։

Երանեմ զձեր վիճակ անմեղ
Արդա՛ր որդիքդ բնութեան.
Պարզ այս ձեր ուխտ լիցի ձեզ դեղ,
Առիթ յուսոյ և փրկութեան։

Բայց որոյ սիրտ՝ ախ վարակեալ
Ի ծուփս անզուսպ կրից, հոգոց.
Մնալ յաղմուկս ալեկոծեալ,
60 Ի վարանմանս անբոյժ ցաւոց։

  1. նուագի քնարի