Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/254

Այս էջը սրբագրված է

ՅԱԻՈԻՐ ՏՕՆԱԽՄԲՈԻԹԵԱՆ ԲԱՐԵԿԱՄԻ ԻՄՈՅ։



1 Առաւօտեան քաղցր արշալոյս ծագի յիմ խրճիթս.
Այլ զի՞նչ այս նոր լոյս հոգեզմայլ ծագի յիմ միտս.
Առ ձեզ ջերմին սլան այ հոգիս խնդութեամբ լի,
Քաղցր բարեկամ պաշտել զանուն քոյ տօնելի:
Ախ՝ երբ կենաց մերոց շրջան այսպէս անխռով.
Լրացեալ մեզ տայ կրկին մտանիլ ի կենաց ծով։
Վայելչութիւնք անցեալ աւուրց և գաղտ ապառնին.
Կենդանանան ի դէմս մտաց փոփոխագին։
Տարօրինակ զգացմունք զմեր գրաւեն զոդիս.
10 Արտասուք ջերմ ակամայ զմեր խռովեն զաղիս:
Գոհաբերան սիրտ մեր առ այն պատճառ կենաց
Բառնայ բռնի՝ որ խնամածէ զմեզ ի բարձանց
Վիճակ օրհաս զիա՞րդ թշուառ մահկանացուաց
Թե ոչ վերինն ի մեզ գթայ քաղցրահայեաց
Սոյն եռանդեամբ ամբարձցին իմ մաղթանք ջերմին.
Առ բարձրեալն վեհ պահել զաւուրս ձեր թանկագին։
Զամս բազումս ի խումբս քնքուշ ձեր ընտանեաց.
Բոլորեսցի օրն երջանիկ մասամբք բարեաց։
Զամս հարուստ ի գիրկս գողտրիկ որդիք, զաւակք,
20 Կապեսցեն քեզ զջերմ օրհնութեան ի գլուխ զպսակ