Եկեսցէ ո՞հ օրն գուշակեալ դառն յօրհաս է.
60
Օրն սոսկալի և ի մոխիր դարձցի Տրօյեայ...
Անկցի Իլիօնն սրբազան, յաւեր մնասցէ.
Խորտակեսցի աշխարհռչակն Պրեամայն գահ։
Անկցին որդիք նորա... և փռիգիով հզօր Տէրութիւն:
Իբրև երազ անցցէ, լռեսցի շուք փառաց մեր.
Բայց ոչ փռիդիոյ և ո՛չ ազգի մեր կործանումն
է այնքան ծանր սրտի իմում և խստամբեր։
Ո՛չ ողբալի մահ ծնողաց իմ թանկագին։
Եւ կամ եղբարցս ի ծաղկափթիթ կեանս թարշամեալ.
Որքան վիճակ քոյ սխրալի իմ ամուսին.
70
Քոյ հառաչանք վիշտ գերութեան անակընկալ։
Յաշխարհ օտար թշնամեաց իմոց, ուր սէգ յաղթօղն
Հին սլարսպաց Տրօյեան, անգութ այն կործանօղ
Քոյ աղէտիւք մեծացուսցէ զիւր յաղթանակ.
Ի դարմանեալ զիւր ժանտ հոգի չարավաստակ։
Գնալ ոսկեղէն իւր բաժակաւ քեզ հրամայէ.
Ածել զջուր փրփրածորան Հպրեան յաղբերէ.
Եւ ժողովուրդն քինախնդիր զքոյդ տեսեալ
Թշուառութիւն։ Հարցցէ զքեզ չար խնդութեամբ։
Սա՞ Հեկտորի է ամուսինն, զոր տեսանեմք։
80
Հոգոց հանցես աղիողորմ դառն արտասուօք.
Լուասցես զկուրծ քոյ... բայց Աստուածք նախ թո՛ղ բացցեն.
Ինձ զճանապարհ ի գերեզման։ Եւ ի խոր քուն.
Յաւիտենից չկամիմ լսել՝ թէ սիրելիդ
Տանջիս։ Մինչ քոյ Հեկտոր շնչէ, ցաւիլ չպարտիս։
Ասացեալ զայս զմանուկն հսկայն կամի գրկել.
Եւ զսխրալի զաւակն սիրով քնքուշ՝ գգուել.
Ի սոսկալի սաղաւարտէն սարսեալ մանուկն.
Լայ և զաչս իւր փակէ ձեռամբք իւրովք փափուկ։
Հայի յորդին քաղցրագութ հայրն ամոք ժպտեալ.
90
Զսաղաւարտն իւր սեաւ և մեծ ի բաց առեալ
Զսիրելեաւն գրկափարեալ ջերմեռանդեամբ.
Համբուրեալ զնա բարձրացուցեալ գոչէ հայցմամբ։
Ամենիմաստ Հայր Աստուածոց, ամենազօր.
Աստուած Զևկս և դուք իշխօղք երկնից անմահ.
