ՅԱԻՈԻՐ ՏՕՆԱԽՄԲՈԻԹԵԱՆ ԲԱՐԵԿԱՄԻ ՄԻՈՅ...
(Էջ 254)
Հանված է 57 տետրակից, գրաբար, անթվակիր, նվիրված է իր բարեկամներից մեկին: Տպագրվում է առաջին անգամ։
ԱՌ ԱՅԼ ԲԱՐԵԿԱՄ ՄԻ ԸՆԴ ՓՈՔՐ ԸՆԾԱՅԻ. (էջ 255)
Հանված է նույնպես 57 տետրակից, գրաբար, անթվակիր։ Տպագրվում է առաջին անգամ։
ԶԳԱՑՄՈՒՆՔ ԵՒ ԱՂԵՐՍ.
(էջ 256-257)
Բանաստեղծությունը հանված է 57 թվահամարի տակ պահվող տետրակից, գրաբար, անթվակիր։ Տպագրվում է առաջին անգամ։
ԱՂԵՐՍ ԳՈհՈԻԹԵԱՆ ԱՌ ԱՄԵՆԱԲԱՐՁՐԵԱԼՆ. (էջ 253)
Բանաստեղծությունը հանված է 57 թվահամարի տակ պահվող տետրակից, պատկանում է Աբովյանի կրոնական բնույթի գրվածրների շարքին։ Տպագրվում է առաջին անգամ։
Ի ՎԵՐԱՅ ԱՐԵԳԱԿԱՆ Ի ԳՈՅՆ ԱՌԱԼՕՏԵԱՆ ՔԱՂՑՐ ԵԻ ԱՅԼՆ։
(Էջ 253)
Բանաստեղծությունը հանված է 57 թվահամարի տակ պահվող տետրակից, գրաբար, անթվակիր:
Տպագրվում է առաջին անգամ։
ՅԱԼԻՍ ԱՄԵՀԻ ԱՆԴ ՄԻՍԻՍԻՓԻ...
(կջ 260)
Այս բառերով սկսվող բանաստեղծությունը հանված է 71 թվահամարի տակ պահվող ձեռագրից. ինքնագիր, չ. 18,6 > 12, անթվակիր. նյութը վերաբերում է Ամերիկայի գաղութարար քաղաքականությանը. Աբովյանն այդ թեմայով գրել է «Ամերիկու լիս քցիլը» ուսումնասիրությունը. բանաստեղծությունը հավանաբար գրված պետք է լինի այդ շրջանում։
Տպագրվում է առաջին անգամ։
Նույն էջի վրա Աբովյանը սևագրել է իր մանկությանը վերաբերյալ հետևյալ տողերը.—
Ո՞վ նախանձելի, ոսկեղէն ժամանակ մանկութեան իմյ.
Դու անցեր և անցանես քաղցրութեամբ, խաղաղութեամբ և յանհոգութեան։
Աւուրք իմ երջանիկ, ուր դեռ անծանօթ էին տրտմութիւնք և հոգք ծերութեան և աշխարհի։
Զիա՞րդ քաղցր էր ինձ ամենայն ինչ. սիրտ իմ միայն զգայր զուրախութիւն
Ես ո՛չ ունէի և ո՛չ դիտէի զբեռն տրտմութեան և հոգոց։
Միմիայն խաղք և զորարճութիւնք էին ընկերք իմ։
