Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկեր, հատոր 5.djvu/19

Այս էջը սրբագրված է

ա մե հի. վայր կեան. ու սում նա կան. թա գա ւոր. թա նա քա ման. թղ թա պան, այ գե գործ։

6. ՎԱՆԿԱՀԱՏՈԻԹԵԱՄԲ

Թուղ թն է սպի տակ։ Թա նաքն է սեաւ։ Սե ղանն է բարձր։ Գրիչն է կա կուղ։ Թա նա քա մանն է ա պա կեայ։ Գրա տախ տակն է քար եայ։ Դուռն է լայն։ Տու նն ընդ ար ձակ։ Պատն հաստ։ Լու սա մուտն նեղ։ Մազն բարակ։ Գլուխն բո լո րակ։ Խոտն կանաչ։ Ծառն տե րև ա լիր։ Պտուղն քադցր։ Ծա ղիկն կար միր։ Տանձն դե ղին։ Պող պատն պինդ։ Եր կաթն ա մար։ Ա պա կին պսպ ղուն։ Շա քարն քաղ ցր: Քա ցախն թթու։ Սոխն կծու։ Դա նակն սուր։ Վար դն է ծա ղիկ: Մար գն է կեն դա նի: Կաղ նին է ծառ։ Ա ղաւ նին է թռ չուն։

7. Խն ձորն է բո լո րակ. հա մեղ և քաղցր։ Ա սեդն է բա րակ և սուր։ Մա նու շակն է կա պոյտ, փոքր և ա նու շա հոտ։ Քարն է ա մուր կամ փուխ կամ թե թև։ Մազն է բա րակ, կամ սպի տակ կամ սեաւ։

8. Քարն է ա մուր, այլ բամբակն է կա կուղ։ Ան ձողն է սեաւ, ա յլ ձիւնն սպի տակ։ Իւդն է թանձր, այլ ջուրն ցան ցառ: Պռունգն է բո լո րակ, այլ արկ ղն ան կիւ նա ւոր։ Եր կաթն է ծանր, բայց փե տուրն թե թև։ Մեղրն է ա նու շա համ, իսկ լե ղին դառն։ Դա նակն է սուր, սա կայն կա ցինն է բութ։

9. Կա կուղ են թուղ թն, բամ բակն և բուր դն։ Սրա ծայր են ա սե ղն, փուշն և պա տա ռա քաղն։ Թա փան ցիկ են ջուրն, ա պա կին և օդն։ Բարձր են տունն, ե կե ղեցին, լեա ռն և եր կին քն։ Բո լո րակ են ձմե րուկն, ըն կոյզն և ռումբն: Սպի տակ են ձիւնն, ա լիւրն, կա ւիճն և գաճն։

Լայ նի ներ հակն նեղն է։ Եր կա րի ներհակն կար ճն։ Դառ նի հա կա ռակն քաղցրն։ Լու սոյ հա կա ռակն խա ւարն։ Յի մա րի ընդ դէմն ի մաս տունն։ Հի ւան դի ընդ դէմե ա ռողջն։ Օր ուան ընդ դէմն գի շերն։

10. ԵՐԵԽԱՅՆ ՄԻՇՏ ՊԵՏՔ է ԳԹԱԾ ԼԻՆԻ

Մեկ ե րե խա մեկ սի րուն թռ չուն էր բռ նել։ Այն քան ու բախ էր նր ա վե րա որ չէր գի տու մ թէ ինչ անի։ Նրան համ բու րում էր, ծոցն էր դնում, ձե ռումը հուփ էր տալիս։ Մի ա միտ ե րե խայն չէր գի տում թե նրան չար չա րում էր։ Բայց որքան էր նրա տըրտ մությունը՝ որ հան կարծ ձե ռը բաց ա րեց թե չէ՝ տե սավ, որ ողոր մե լի թռ չունն թու լա ցել, փափ կել էր և ոչ շունչ ու ներ, ոչ կա րում էր շար ժիլ։ Թէ որքան լաց և սուգ ա րեր չեմ կա րող պատ մել: Բայց ինչ օ գուտ. թռ չունը սատ կել էր. բո լոր օրը հաց չէր ու տում, բո լոր գի շե րըն էլ քուն չու ներ։ Ան մեղ թռչունը չի պետք է չար չա րա ծ. շատ մեղք ա և Աս տու ծո ընդ դեմ։