ԴՈՐՊԱՏՅԱՆ ՕՐԱԳՐԵՐ
առ ձեզ և ի բազում սիրոյ պատճառիմ միշտ հարցանել զեղանակ կառավարութեան ձերոյ. ես կամիմ գիտել, թէ ընդ որոց դուքդ կաասվաըիք, չի ցին արք պատուականք, ազնիւք, և մանաւանդ այնպիսրք, յորոց ո՛չինչ գայթակղութիւն մտցէ ի ձեզ, խափանել զձեզ ի հաւատոյ ձերմէ, ես կասկածիմ, թէ դտանին այնպիսի անձինք, որք օտտրաց քաղցր թուին, այլ այսու ամենայնիս թիւրեաւ պատրի ոք և առանց գիտելոյ տկարանայ ի հաւատոց իւրոց, այլ ես զայս ո՛չ կամիմ վտսն ձեր. ձեր առաջին պարծանք եղիցին հաւատարմութիւն ձեր ի կրոնս ձեր, զի ամենայն քրիստոնեայք մի են ի քրիստոս եթէ Հայք, և եթէ Գերմանացիք և եթէ կաթոլիկք. միայն թէ գործովք իւրեանց եղիցին արդար. որ օր դուք տկարասջիք ի հաւատոյ և յօրինաց ձերոց, զայն օր խզէք դուք զկապ իմ ի մէջ ձեր և իմ, զայն օր ոչ <ref>[մի]<ref>ևս կամեցայց տեսանել զձեզ» և այլն։ «Ես զամենայն կեանս իմ զոհեմ վասն կրօնի իմոյ, և ո՞ կարէ խարբալել զիս»։ «Այդաւելի ևս բարւոք յոյժ, զի և ես զայդ պահանջեմ ի ձէնջ. լեր հանգիստ սիրելի իմ, այսպիսի հարցմունք մի էիցին ձեզ օտարք», յասելն զայս, եկն դաղդիացի մի և նոքա սկսան խօսիլ ընդ միմեանս։ Յերեկոյին առ պր<օֆեսսօը> Ֆ<րիդլէնդէր>. դուստր րեկտոր Եվերսին. նա խտտէ զնաք սիրէ զնա, բարևէ զդալուստ նորա, հրամայէ Ջօրջիին համբուրել զմեզ, շախայ առնէ ընդ նմա, հարցանէ, զո՞ առաւել սիրէ զի՞նքն, եթէ զկին իւր նա պատասխանէ. «Զքեռին». փոքրիկ գիրք ինչ պատահեալ պարոն պր<օֆեսսօր> դնէ, ըստ որում վասն ազգին մերոյ էր գրեալ և ուրախութեամբ բերեալ ի տուն իւր։ ցուցանէ ինձ. «զայս գնեցի վասն ձեր սիրելի Ապով<եան>, բայց կամիմ, զի նախ ընթերցայց. և ապա տացեց ձեզ»։ Յելանելն իմ պարոն պր<օֆեսսօր> գայ մինչև ցդուռն ճրագով, և ի խնդրելն իմ, զի հետևեալ օրն հրամայեսցէ ինձ ամուսին նորա գնալ առ նա ի տեսան ել, թէ զիա՞րդ թխեն զհացս. նա առժամայն վազէ առ ամուսին իւր կրկին և հարցանէ և եկեալ. «յառաւօտուն ի կէսն առաջին ժամու ըստ այսմ խնդրեմ, զի ճաշն ընդ իս ուտիցէք», այլ ես շնորհակալիմ, ասելով վասն պահոց իմոց ի չորեքշաբթի. այլ նա խնդրէ թախանձան օք. ասել նմա, թէ զի՞նչ պարտ է վասն իմ պատրաստել, որպիսի կերակուրս. «ինձ քաղցր է, ասէ, եթէ յաւուր մի պահոց ընդ իս ուտիցէք». ես պատմեմ եմա և շնորհակալիմ. դառնամ ի տուն։
«BLÄTTER FÜR LITERARISCHE UNTERHALTUNG» № 5
DAS KLOSTER DER ARMENIER AUF DER INSEL ST. LAZARUS
Bei Venedig
«Seitdem wir die Chronik des Eusebius, einiges von Philo und manches andre Dankmal des Alterthums aus Armenischen, in 5 und 6 jahrundert unserer Zeitrechnung verfertigte Übersetzungen erhalten haben, ist die Aufmerksamkeit der Gelehrten auch auf die bis jetzt sehr
