Օր մը փոքրիկն սիրուն Գուրգէն
Կ՚ըսէ իւր հօր. —Փերեզակէն
Ժամացոյց մ՚առ, հա՛յր, ինձ աղւոր,
Շատ կը սիրեմ քեզ իրաւոր:
Հայրն աշխուժիւ զինքն համբուրէ,
Կ՚ըսէ, —Մանչս դու համբերէ
Որ ժամացոյց մ՚առնեմ ոսկի,
Բայց հնազանդէ քու մօր խօսքի:—
Իւր խոստումը շուտ կատարէ,
Նոյն իրիկուն հայրը բերէ
Մի ոսկեզօծ ժամացոյց նոր,
Եւ խնդալով կուտայ անոր:
.jpg)
