Ու մահը երբ բռներ է պար,
Հոգիս քեզմով, միայն քեզմով
Մկրտվիլ կուզե այսօր
Օ՜, սրբազան ատելությո՛ւն։
Թեկուզ ըլլաս պոայի թույն,
Ատելությո՛ւն, ատելությո՛ւն,
Այսօր կուզեմ ունենալ քեզ
Բջիջներուս արևակեզ,
Որ բռնկիմ մոլեգնորեն,
Մոլեգնորեն որ բռնկին
Ազատության բոցերն ամեն,
Որ այն ատեն քեզի համար
Նաև անոնց, որոնք մեր մեջ
Քեզ ունենալ ստիպեցին՝
Դնենք անշուք տապանաքար…։
