Էջ:Կանաչ Տառեր, Թորոս Թորանեան.djvu/6

ՍԻՐՏ՝ ՓՈՐՎԱԾ ԾԱՌԻ ՎՐԱ

Մեկը սիրտ է փորած փոքրիկ
Նոճիի մը բունին վրա,
Արյունած է ծառը հուշիկ,
Բայց ան նորե՞ն կը բարձրանա…