Այս էջը սրբագրված է
ԲՈՒՍԱԲԱՐԵՎ
Սնունդը՝ ծառին
Ծառի՛կ, ծառի՛կ,
Շունչդ անառիկ.
Ի՞նչ ու ինչպե՞ս՝
Անջուր անլուր,
Քո բուռ ու կուռ,
Դալարում ես
Դեպի երկին փռելով,
Ու ճյուղերդ ջրելո՞վ։
Ծառն՝ արմատին
Բունի՜կ-բունիկ՝
Կաթնետունիկ.
Ի՞նչ ու ինչպե՞ս
Քո երակներ
Լուսո ակեր
Պալարում ես
Եռուն-եռուն կրակելով,
Հեռուն-հեռուն ճրագելո՞վ։
