յոյն րնագրիՆ րաոփւ Լ. 0&ո1ա18. Փ • Օե&ւ՚ԺօՈ* (ք* 80ձ՚16Փ> ւ « Ի
» Լյիրանանէ յղեաց ա«ւ \յղեւնափայտն որ ի Լի բան ան , էւ ասէ. §"է/> գգսւստր » քո որգւոյ իմում կնութեան • էւ ան ցին դ աղանք անաա ֆ պաաի որ ի Հի բանան , էւ կոխեցին ղ Ա^քաՆձ » տ Ա* ո֊ակն կ՝ իմացընէ Ակքա^Ի ցա&՝ անպիտան բոյս մ՚րլլալե ք այլ էւ փշոտ% *\չոյն առակն ուրիէ աեղ կրկնուած (Ր Ս|*«» նաց. ԻԵք 18) ք թէ Ակքան և թէ ք)թող կ՚անուանէ ղբոյոն , Այո բանո մեկնելով |)» կիւրեզք ըսա Հայ թարգմանսւ^ թեանճ կ՚ըսէ. <1 Ակքանն՝ բանքար ինլ է և կամ թուփ » փդքրիկ* նման Ա՝որի կամ կաղաԱլԱաԱԱ յ> տ \%սկ մեր րաղմաՀմուա Վանական վարդապետն աւելի լաւ կու բա^ ցաարէ. « Աէյքանն մանր թուփ Է, երեք ազգ♦ Է որ այլ » կակուղ Է էւ անփուշյ Հեա գեանոյն աակի Լգեանի վրայ » կու աափկի , տարած ուի) * էւ Է որ բարձրանալ կան^ )) գնաչափ էւ փուշ ունի ֆ զոր կ*ԱՀ կոչեն Լ ՀոսԱի (Հոսի) « )) լուցկին Է ալրելեաց. ի կարեաց ժամճ եզանց աան )> կերակուր | գիրանսց , րայց միսն դառն լինի »տ
47. Ակօսսւխոտ*
Ատեփ. ԳոչքեաՆ Գալիենոսի րառից մէֆ գանէ զայո 9 էւ դնէ ի լասփնն 0&11&, այս բառս յունական ^ա՚յյձոճ (/օԱօ^) բառէն առնուած է, որ "աքլորի կաուցին աակի մսանը նշանակէ« և ըսա բուսաբանից \ոլիկ բուսոց ( Ճւ»01<1<&6 ) ցեղէն էւ
48. Աղսւբղբուկ»
Գալիենոսի րառից օրինակ մի կու զուգէ զայս յունական իէիսմոէ կամ իէիսբոէ տարակուսելի ան ու ան . Հալ ան օր ԷՆ սլիաի ըլլայ Աղբղբոէկ 9 զոր աես քիչ մի վարը» ԱոլնպԷս տարակուսելի է էւ
49 • Աղալուճի •
<Հոլ1՝ ֆայսւ Հայոէէի գրած Է բժշկարան մի է
- Աղսպիսւ. Տ^ ԱՒ*»ՓՓ~ * ԱղաբիկոՆ կամ Ախաբիկոն. դարիկոԱւ
- ) Ո՛ք ^ է ալաաակեր րուսղյ՝ սա– գրոց մԷՀ ՝էւրադա9ւաա9 Հան օթ Հասարակ աԽսակին է . կրրնսԱ ըլլալ որ մեր երկրի* «էձ^Դ/* անուամր թղսն քիլ մի ղանաղան ահաց, ունենսԱ . փափագելի է որ աադպլին թուսաթա\ա% անուանք ՀԽա սլաակերն աւ ընծաոէին 4
□ւցւէւշ©ճ Ե^
