֊ 490 -
տեսնելով մս<թիք՝ կու զկծէին և խատսւաիկ բրգով գառնուկներ ծնանէին ւ - թէ Լ մեր նպաաակէն օաար է$ այլ թէ հետպ/Ննական դէպք մի ըլլալով, և թէ աղգա^ յին յիլաաակ $Րայլ բերելովդ նշանակենք հետեւեալս. շատեր գիտնալով որ մստրէք ե մպքեաց յղութեան աաեն երեւակայութիւն կըրնայ այսպիսի անբնական բաներ պատճառել է փորձեր են ոչխարաց վրայ այս Հակ . \ահապեաին հնարքը » և չեն յաքողած . համոզուած են և գի ան ականը , որ րնաբար լըԱար ալս բանս , էւ ողա քամիպք ըեգունած են որ ասաուածային կամք կամ Հրաչքսվ եղած Է. ոմանք այլ կարծեր են թէ ուրիչ բնական հնարքով մի կարելի եղած ըլլայ % Այոօւ կարծեգք պատմէ կոստանդին որփիւրոմեն » թէ կայսրն ֆուստինիանոս աաենգք ի փ • սիա ե ի Հպքս պաոյա ւՐըրաւ ♦ հօս զինրն հիւր ընդունեց ՀՒ ոփ/աս անուամր հաա րսւսա Լայ մի. այսոր հարստութեան աղբխրն էր իր հոտից բազմութիւնն♦ որոցմէ 10,000 ոչխար ընծայեց իր փառաւոր հիւրին. զարմանալին աքս չէր , այլ այն% որ ամէն մէկ հազար սչխար% մէկ մէկ աարբեր գունով էին , և շաա չտեսնուած գսյներ և խայտեր ունէին • Կ*–. հեաեւցընէ ծիրանածին պաամիշն , թէ միթէ չե՚Հ կըրնար կարծել որ ի Հայս և յԱոորիս գաղտնիք մի գիացողք կային1 այսպէս զանազան գոյներով գառնուկներ ծնուցանելու է - այԼ կար^են ինչ որ լաւ հա^
մարին • այս բանիո համար գրէ մեր Վարգան գիանական Վարդապետն • (է %աւա^ Ո զանզք ^նկուղի և ()օււ^ և Հշի՝ Հնանէր ի քուր աւազանին նկարէնս »տ (Լաւ^ աեղ մեր 0 . Գրոց թարգման ութ իւնն կ՚ըսէ , Ա Ա՛» Հակսբ գ աւազան Հեր գալար II ե (յնկուղի և Աօս%այ և կեղեւեաց գնոսա » 9 եւայլն. Լաաին թարգմանն դնէ գա^ լար գաւաղանս կաղամախի ք \վենւոք և 0ոսւոյ 9 (711՚8&Տ ՐօթսԽ&Տ ռոձօէ «է ճ– ա յջճճՈո^ 6է 61 Ո*է*Ո1«). Այս վկայութեանց համեմատ՝ Հեր հոմանիչ կ՚երեւի
%2ՒՀէ՝ ♦
2344 • * Շոգբսւն. (աւքարան.
Գալիենոսի բառից մԷԼ Հ* գրուի ֆսգրիոճ կամ ֆափրխԱր. է Հոէլլրաճ
յ/չձ՝ և Մ~ւեՒԻնգ՛ \&գ"կ"թ՝
2345. Տոիւի*
Հիշուի ի \քսւչ և ի իոասվսւր. կանեփի նման վայրի բոյս Է արտերու մԷԼ & այն որ պէս այլ կ՚ոլորուի տ
2346. Տողան–
կղեղի աեսակ մ՚է , ըսա իմչկարանաց . բայց թնչ աեսակ տ
Շողգամ* և Շոդգւքբուկ. - Տ ես Հսպգւսմ և Հաղգամո%կէ 2347* Շո«ի կամ Օոճի.
Վայրի ծառոց գլխաւոր կամ հասարակներէն մէկն է, բայց յատուկ որ տեա սակն ըլլալն որսչել գմար է, որովհետեւ գրեթէ նոյն ձւ նման յիչուին քանի մի Դ մասնկամբ անուանեալ ծառքէ \,ոձի, ֆիձի ք մանաւանգ յեաինս , նոյնպէս և ԱՏովպարն , որ թէ և Ար. կամ ղ. է, բայց իբրեւ Հ. գործածուի ի գիրս մեր. և
□ւցւէւ26ճ Եգ
